دندانپزشکی

از دست دادن دندان ها مشکلات زیادی چه برای برای سلامت دهان و چه سلامت عمومی بدن ایجاد می کند. بهترین دکتر ایمپلنت در رشت این معضل همچنین زیباییرا تحت تاثیر قرار داده و اعتماد به ‌نفس را کاهش می‌دهد. بنابراین باید زمانی که دندانی از دست می رود بدون فوت وقت یک جایگزین برای پر کردن جای خالی آن پیدا کرد. از میان تمام روش های جایگزین کردن دندان از دست رفته، مانندو بریج دندان، ایمپلنت ظاهرا بهترین انتخاب موجود است. ما در این مقاله به طور کامل هرچیزی که شما باید درباره ایمپلنت دندان بدانید را توضیح داده ایم.

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت نوعی پروتز دندان چندجزئی است. و همانطور که احتمالا می دانید، پروتز دندان وسیله ای است که جایگزین دندان از دست رفته و یا آسیب دیده می شود. در واقع پروتز های دندانی دو نوع هستند برخی از آن ها مانند (روکش ها) تنها جایگزیم بخش های آسیب دیده می شوند و برخی دیگر مانند (ایمپلنت ها) به طور کامل جایگزین دندان از دست رفته می شوند.

ایمپلنت یک بخش اصلی به نام فیکسچر (یک قطعه پیچ کوچک) است که از طریق عمل جراحی وارد استخوان فک شده و اجزای دیگری روی آن سوار می شود تا شکل یک دندان واقعی را پیدا کنند. آن ها پیچیده ترین و مدرن ترین پروتزهایی هستند که تاکنون ساخته شده اند.

همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید، یک ایمپلنت دندان معمولاً شامل سه بخش اصلی است:

  • مهمترین بخش آن پایه (یا فیکسچر) است که بیشتر به پیچ شباهت دارد و داخل استخوان فک کاشته می شود. این پیچ ظرف چند ماه بعد از کاشت، به استخوان فک جوش می خورد و در نقش ریشه دندان قرار دارد.
  • بخش دیگر این پروتز ثابت دندانی، روکش ( یا کران ) است که همان نقش تاج دندان را ایفا می کند و بر روی فیکسچر قرار می‌گیرد.
  • و در نهایت قطعه ای وجود دارد به نام اباتمنت که رابط بین پروتز و پایه ایمپلنت است. بعد از کاشته شدن پایه، اباتمنت روی آن سوار می شود و در نهایت روکش و پروتز توسط اباتمنت به پایه متصل می شود.

ما دقیقا چه نیازی به ایمپلنت دندان داریم؟

جای خالی دندان از دست رفته می‌تواند در سلامت دیگر دندان‌ها، تکلم و غذا خوردن و سایر جنبه های زندگی افراد اثر بگذارد. ما ایمپلنت دندان می کاریم تا علاوه بر حفظ ظاهری چهره و طرح لبخند، از بروز مشکلاتی که در ادامه توضیح داده شده اند پیشگیری کنیم و زندگی بهتری داشته باشیم:

همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید، یک ایمپلنت دندان معمولاً شامل سه بخش اصلی است:

  • مهمترین بخش آن پایه (یا فیکسچر) است که بیشتر به پیچ شباهت دارد و داخل استخوان فک کاشته می شود. این پیچ ظرف چند ماه بعد از کاشت، به استخوان فک جوش می خورد و در نقش ریشه دندان قرار دارد.
  • بخش دیگر این پروتز ثابت دندانی، روکش ( یا کران ) است که همان نقش تاج دندان را ایفا می کند و بر روی فیکسچر قرار می‌گیرد.
  • و در نهایت قطعه ای وجود دارد به نام اباتمنت که رابط بین پروتز و پایه ایمپلنت است. بعد از کاشته شدن پایه، اباتمنت روی آن سوار می شود و در نهایت روکش و پروتز توسط اباتمنت به پایه متصل می شود.

ما دقیقا چه نیازی به ایمپلنت دندان داریم؟

جای خالی دندان از دست رفته می‌تواند در سلامت دیگر دندان‌ها، تکلم و غذا خوردن و سایر جنبه های زندگی افراد اثر بگذارد. ما ایمپلنت دندان می کاریم تا علاوه بر حفظ ظاهری چهره و طرح لبخند، از بروز مشکلاتی که در ادامه توضیح داده شده اند پیشگیری کنیم و زندگی بهتری داشته باشیم:

تحلیل استخوان نگهدارنده دندان

بدون حضور دندان در قوس فکی، در ساده ترین حالت ما با تحلیل استخوان روبرو می شویم. همان استخوانی که از قبل دندان را احاطه و در جای خود ثابت کرده بود، بعد از کشیدن دندان کم کم تحلیل رفته و نازک می شود. تراکم استخوان در این ناحیه کم می شود و باعث مشکلاتی می شود که در ادامه توضیح داده شده است.

مشکلات گفتاری با از دست دادن دندان

تلفظ صحیح کلمات از طریق چرخاندن زبان و فشار دادن به سقف دهان و دندان ایجاد می شود. بنابراین جای خالی دندان ها می تواند تلفظ برخی از حروف را با مشکل مواجه کند.

حرکت دندان ها

فضاهای خالی در دندان بر استحکام استخوان فک تأثیر منفی می گذارد و باعث جابجایی موقعیت دندان ها می شود. پرکردن این فضا های خالی با کاشت دندان یا همان ایمپلنت دندان برای طولانی مدت به حفظ موقعیت دندان ها کمک می کند.

دشواری در خوردن غذا

عدم تناسب و جای خالی دندان ها (مخصوصا زمانی که تعداد دندان های از دست رفته زیاد باشد) هر شخص را وادار می کند تا رژیم غذایی خود را تغییر دهد و در نهایت به مرور زمان فرد به جایی می رسد که وعده های غذایی را بر اساس غذاهایی که می تواند بخورد تنظیم می کند نه آنهایی که متناسب با رژیم غذایی و علاقمندی خودش باشد.

تاثیر جای خالی دندان بر چهره ظاهری

دندان ها و لثه به عنوان سیستم پشتیبانی برای ساختار چهره عمل می کنند. نداشتن دندان بر ظاهر صورت و گونه ها تاثیر زیادی می گذارد. همچنین تحلیل رفتن استخوان فک هم از بدترین پیامد های از دست دادن دندان ها است.

چقدر طول می کشد تا صاحب ایمپلنت دندان شویم؟

 فرآیند کاشت ایمپلنت دندان یک فرآیند سه فازی است که مدت زمان آن برای هر فرد متفاوت است. به طور معمول کل مراحل 4 تا 8 ماه طول می کشد. برای افرادی که کاشت ایمپلنت کامل دندان (یک یا هر دو فک) دارند ، فرآیند کمی طولانی تر است. اما برای افرادی که تنها نیاز به جایگزینی یک یا تعداد کمی دندان دارند کاشت سریع تر انجام می شود.

مراحل ایمپلنت دندان

مراحل ایمپلنت دندان در 3 فاز اصلی عبارتند از:

مرحله اول: ارزیابی و معاینه تخصصی و احتمالا کشیدن دندان

 در گام نخست نیاز است تا بیمار ویزیت شود و دلایل بیمار برای جایگزین کردن دندان با ایمپلنت بررسی شود. معمولا مرحله اول شامل کشیدن دندان یا پیوند استخوان (در صورت لزوم) است. در صورتی که دندان کشیده شود و نیازی به پیوند نباشد، به مرحله 2 می رویم. اگر پیوند استخوان لازم باشد ، مرحله اول 3 تا 6 ماه طول می کشد.

مرحله دوم: قرار دادن پایه یا فیکسچر (از مهم ترین مراحل ایمپلنت دندان)

در مرحله دوم ، پایه اصلی ایمپلنت توسط متخصص در استخوان قرار می گیرد. قرار دادن پایه ایمپلنت 1 تا 2 ساعت طول می کشد و زمان بهبودی 3 تا 6 ماه است.

مرحله سوم: قرار دادن تاج دندان

در مرحله سوم، دندان مصنوعی یا تاج روی پایه اصلی ایمپلنت قرار می گیرد. بین تاج دندان و پایه ایمپلنت یک اتصال دهنده به نام اباتمنت قرار داده می شود که وظیفه آن اتصال تاج به پایه ایمپلنت است.

هزینه ایمپلنت دندان چقدر است و به چه عواملی بستگی دارد؟

قیمت و هزینه اینکار بستگی به شرایط دندانی فرد دارد و با مشاوره و ویزیت به دندانپزشک معالج این قیمت محاسبه خواهد شد. مخارج دندانپزشکی، موقعیت جغرافیایی و وضعیت دندان های بیمار همه در هزینه ایمپلنت محاسبه می شوند.

عوامل دیگری هم در تعیین قیمت و وجود دارند. مثلا در برخی موارد استخوان بیمار تحلیل رفته است یا بیمار پوکی استخوان دارد ، در این مواقع نیاز به پیوند استخوان می باشد که به هزینه نهایی اضافه خواهد شد.

نقش بیمه در هزینه کاشت دندان

پوشش بیمه از عواملی است که می‌تواند باعث کاهش هزینه ‌های درمانی شود. با این حال هم اکنون پوشش بیمه در درمان ‌های دندانپزشکی زیبایی بسیار محدود است و ممکن است این مورد به نوع بیمه بستگی داشته باشد و لازم است با بیمه گذار خود مشورت کنید.

تفاوت ایمپلنت ارزان قیمت و ایمپلنت گران

در بازار چندین برند با قیمت های متفاوت وجود دارد و اما ممکن است که همیشه گران ترین ایمپلنت، مناسبترین گزینه برای شما نباشد. به خاطر داشته باشید قیمت ایمپلنت و کشور تولید کننده معیار های خوبی برای انتخاب ایمپلنت نمی باشند.

انتخاب نوع ایمپلنت دندان به چندین عامل بستگی دارد مثل : رایج بودن استفاده از آن سیستم ایمپلنت ، در دسترس بودن قطعات، قیمت مناسب، راحتی مراحل جراحی و پروتزی ، بیشتر بودن قطعات پروتزی و…

دندانپزشکی

اولین سوالی که افرادی که می خواهند ایمپلنت دندان انجام بدهند به ذهن آن ها می رسد این است که کدام برند ایمپلنت بهتر است و از میان کشورهای ( کره، آمریکا، کانادا، سوئیس و… ) کدام یک برند بهتری است. بهترین دکتر ایمپلنت در رشت  واقعیت این است که تمامی ایمپلنت ها خوب هستند و باید به ان نکته توجه داشت که کدام پزشک را برای انجام عمل ایمپلنت باید انتخاب کرد. کلینیک دندانپزشکی مبین با کادری حرفه ای که اغلب در شبکه های تلویزیونی به عنوان مشاور دعوت می شوند و با قیمتی بسیار مناسب ایمپلنت دندان را برای شما انجام می دهند.

انواع ایمپلنت دندان

 ایمپلنت ریشه‌ای شکل 

این نوع ایمپلنت رایج ترین نوع کاشت ایمپلنت می باشد که تمامی افراد می توانند این نوع ایمپلنت را بکارند. یه ایمپلنت ریشه‌ای شکل یا اصطلاحا درون استخوانی یا درون ریشه ای نیز نامیده می شوند، به این معنی که این نوع در استخوان قرار می گیرند. این مدل شبیه پیچ ضخیم یا مخروط است و دارای پهنا و طول متفاوت است. برای آن که این نوع ایمپلنت با موفقیت کار گذاشته شود، نیاز به ایجاد عمق و عرض کافی در استخوان برای فراهم کردن پایه مطمئن برای آن است. دندانپزشک شما درباره نوع  مناسب برای استفاده بر اساس کیفیت استخوان فک و نوع روکش دندان، پل یا دندان مصنوعی که قرار است بر روی آن قرار بگیرد تصمیم گیری خواهد کرد.

 ایمپلنت چارچوب راموس 

 این نوع یمپلنت را در صورتی می توان استفاده کرد که استخوان فک پایین برای استفاده از ایمپلنت دندان ریشه ای شکل بسیار نازک باشد یا این قصد را داشته باشید که از ایمپلنت ساب پریواستیل استفاده کنید. این مدل دارای چارچوب راموس در گوشه عقب استخوان فک در دهان (یعنی نزدیک دندان عقل) و نزدیک چانه قرار خواهد گرفت. هنگامی که در آن بخش گذاشته شد و بافت اطراف آن ترمیم شود، یک میله فلزی نازک در اطراف بالای لثه قابل دیدن خواهد بود. دندان های مصنوعی در ادامه به صورتی ساخته می شوند که متناسب با این میله باشند. این نوع ایمپلنت از شکستگی فک جلوگیری می کند.

انواع ایمپلنت ها چه تفاوت هایی با هم دارند؟

ایمپلنت های مختلف با توجه به کشور سازنده آنها دارای قیمت های متفاوتی هستند.  علاوه بر کشور سازنده ایمپلنت که به انتخاب بیمار است. مواردی همچون پشتیبانی و گارانتی کشور سازنده آن، میزان استخوان در دسترس، میزان سختی استخوان انواع پیچ دارو بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می شوند.

پرسش و پاسخ ایمپلنت دندان

آیا ایمپلنت های دندان ایمن هستند و چقدر دوام می آورند؟

ایمپلنت یک روش درمانی ایمن و خوب است. احتمالاً صحیح است که بگوییم ایمپلنت ها، دقیقاً شبیه دندان های طبیعی هستند، و تا زمانی که شما از آنها مراقبت کنید، دوام می آورد.

اینکه چقدر مراقب دندان ایمپلنت شده ی خود به طور قابل قبولی باشید و چه اینکه به طور منظم به دندانپزشک خود برای نگهداری و پاکیزه کردن آنها مراجعه می کنید، بیشترین تأثیر را در ماندگاری و دوام آنها خواهد داشت.

اگر مراقب دندان های ایمپلنت شده ی خود نباشید، روکش هایی مشابه آنچه که روی دندان های طبیعی شما که از آن غفلت کردید ایجاد کردند، برای ایمپلنت های شما نیز ایجاد می کنند. اینکه ایمپلنت هارا بدون درمان باقی گذاشت، می تواند به عفونت لثه، خونریزی و به طور کلی درد و ناراحتی منجر شود. شما می توانید با داشتن دندانهای طبیعی خود نیز از همه ی این مشکلات برخوردار شوید.

اگر دندان های ایمپلنت شده ی شما به خوبی مورد مراقبت قرار گرفته باشد و اگر استخوانی که آنها برای انجام این عمل برای شما در نظر گرفته اند، قوی و سلامت باشد، می توانید انتظار داشته باشید که آنها سالها دوام بیاورند. با این حال، دقیقاً مانند سایر ایمپلنت هایی که از طریق جراحی حاصل می شوند، (مانند جایگزینی مفصل ران) هیچ تضمینی در طول عمر آن وجود ندارد.

من تعدادی از دندان های خود را دارم. با این وجود هنوز هم می توانم عمل ایمپلنت را انجام دهم؟

بله. می توانید هر تعداد دندان جایگزین شده با ایمپلنت، از یک دندان واحد گرفته تا یک مجموعه کامل از آنها را داشته باشید.

آیا ایمپلنت های دندانی می توانند همیشه و در هر زمانی بجای دندان از دست رفته بکار برده شوند؟

این بستگی به وضعیت استخوان بندی فک شما دارد. دندانپزشک شما تعدادی آزمایش ویژه را ترتیب می دهد تا بداند چه حجمی از استخوان ها هنوز در آنجا وجود دارد. اگر به اندازه کافی وجود نداشته باشد، یا اگر به اندازه کافی سالم نباشند، ممکن است ابتدا ایمپلنت را بدون عمل پیوند استخوان در ناحیه ی مورد نظر، قرار دهد.

آیا ایمپلنت دندان درد دارد؟

قرار دادن ایمپلنت اغلب از بیرون کشیدن دندان راحت تر است و معمولاً با استفاده از بی حسی موضعی ساده انجام می شود. شما هیچ وقت احساس درد نخواهید کرد، اما دقیقاً مثل بعد از عمل کشیدن دندان، ممکن است بعد از عمل جراحی دندانتان در طول هفته احساس ناراحتی کنید.

اگر بسیار عصبی هستید یا اگر مورد پیچیده ای برای شما وجود دارد، دندانپزشک شما می تواند برای شما آرام بخش تجویز کند. از بی حسی عمومی به ندرت برای ایمپلنت استفاده می شود و معمولاً فقط برای موارد بسیار پیچیده استفاده می شود.

درمان ایمپلنت چقدر طول می کشد؟

تیم دندانپزشکی شما قادر خواهد بود تا قبل از شروع درمان، یک جدول زمانی تقریبی به شما بدهد.

برخی از دندانهای کاذب می توانند همزمان با کاشت ایمپلنت در دهان گنجانده شوند ( به اینها " کاشت فوری" گفته می شود برای اطلاعات بیشتر مطلب ایمپلنت دندان فوری چیست؟ را مطالعه کنید). با تیم دندانپزشکی خود مشورت کنید تا ببینید آیا این موارد ( مانند کاشت فوری ) برای شما مناسب است یا خیر. معمولاً دندانهای کاذب 3 تا 4 ماه بعد از قرار دادن ایمپلنت ها گنجانده می شوند. بعضی اوقات درمان طولانی تر می شود و تیم دندانپزشکی شما قادر خواهد بود تا در مورد اینکه چقدر درمان طول می کشد، با شما صحبت کند.

پس از  عمل جراحی ایمپلنت چه اتفاقی می اُفتد؟

بعد از اینکه ایمپلنت دندان شما قرار داده شد، استخوان موجود در فک شما باید بر روی آنها رشد کرده و با آنها ترکیب شود ( جوش بخورد ). این عمل به طور معمول چند ماه به درازا می انجامد. بعضی اوقات ممکن است ایمپلنت های دندانی وقتی که برای قرار دادن دندان کاذب بر روی آنها استفاده می شوند، نسبت به استخوان های موجود در فک، به اندازه ی کافی زودتر جوش خورده و پایدار شوند.

اگر یک، دو یا سه دندان شما نیاز به جایگزین کردن ( ایمپلنت ) داشته باشد، ممکن است در خلال آن یک پروتز دندانی ( دندان مصنوعی ) موقت برای شما کار گذاشته شود. اگر از قبل یک دست کامل پروتز ( دندان مصنوعی ) را دارید، می توانید در مدت زمانی که ایمپلنت ها در حال بهبود هستند، از آنها ( دندان های مصنوعی ) استفاده کنید. برای اینکه پروتز های ( دندان های مصنوعی ) شما بعد از عمل بتوانند مناسب قرار گرفتن در دهان شما باشند، پروتز های ( دندان های مصنوعی ) شما نیاز به اصلاح دارند و معمولاً برای محافظت از دندان های ایمپلنت شده ی شما، یک هیلینگ کپ ( سرپوشی که روی دندان ایمپلنت شده کار گذاشته می شود تا از آن محافظت کند ) روی دندان ایمپلنت شده قرار می گیرد.

آیا تمیز کردن دندان هایی که ایمپلنت شده اند، کار سختی است؟

خیر، اما اگر می خواهید ایمپلنتی با دوام و موفق داشته باشید، مراقبت و مواظبت از آن در دوران نقاهت مهم است. تیم دندانپزشکی شما باید در مورد چگونگی مراقبت از دندان ایمپلنت شده ی خود توصیه های مفصلی را ارائه دهد. تمیز کردن اطراف دندان هایی که به ایمپلنت ها متصل هستند سخت تر از تمیز کردن دندان های طبیعی شما نیست. با این حال، ممکن است مناطقی وجود داشته باشد که دسترسی به آنها دشوار باشد و نحوه تمیز کردن آنها به شما نشان داده می شود. ممکن است لازم باشد بارها و بارها به پزشک خود مراجعه کنید اما تیم دندانپزشکی شما قادر خواهد بود در این مورد با شما صحبت کند.

اگر من زمانی که دندان های طبیعی خود را داشتم دچار بیماری لثه شده بودم، آیا این امکان وجود دارد زمانی که ایمپلنت را انجام دادم، دوباره به این بیماری مبتلا شوم؟

بله، اگر به اندازه کافی به آنها توجه نکنید، همینطور خواهد شد. اگر آنها را تمیز نگه دارید و آنها را به طور مرتب توسط تیم دندانپزشکی خود بررسی کنید، هیچ مشکلی پیدا نخواهید کرد. استعمال دخانیات همچنین بر سلامت ایمپلنت ها تأثیر می گذارد. بنابراین، اگر سیگار می کشید، ممکن است لازم باشد با دقت بیشتری از دندان های ایمپلنت شده ی خود مراقبت کنید. برخی از دندانپزشکان برای افرادی که سیگاری هستند، عمل ایمپلنت را انجام نمی دهند.

آیا می توانم دندان هایی را که بر روی ایمپلنت سوار شده اند را بیرون بیاورم؟

بیشتر دندانهای متصل شده به ایمپلنت ها فقط توسط یک دندانپزشک، قابل نصب و برداشتن هستند. اما اگر پروتزهای قابل جدا سازی را به ایمپلنت ها وصل کرده اید، می توانید آنها را برای تمیز کردن خارج کنید.

آیا شکل ایمپلنت ها مشخص می کند که آنها طبیعی نیستند؟

بیشتر ایمپلنت ها دقیقا به مانند دندان های طبیعی جلوه می کنند.

آیا می توانم برای هر یک از دندان های از دست رفته ام، عمل ایمپلنت را انجام دهم؟

اگر فقط یک دندان از دست رفته داشته باشید، برای ساپورت ( پشتیبانی که در اثر سوار شدن دندان کاذب بر روی ریشه ی ایمپلنت شده انجام می گیرد ) آن به ایمپلنت نیاز خواهید داشت. اگر تعداد بیشتری دندان از دست رفته دارید و اینها در کنار یکدیگر هستند، بازهم می توانید یک عمل ایمپلنت برای هر دندان داشته باشید. یا ممکن است متوجه شوید که به دو ایمپلنت یا بیشتر نیاز دارید، ممکن است آنها بتوانند هرکدام به تنهایی بیش از یک دندان را ساپورت کنند. دندانپزشک شما در مورد بهترین گزینه برای شما با خودتان صحبت خواهد کرد.

اگر به صورت تصادفی به  دندان های ایمپلنت شده آسیبی برسد، حال چه کنیم؟

دندان های کاذب و ایمپلنت هایی که آنها را ساپورت می کنند می توانند در اثر تصادف به همان روشی که دندانهای طبیعی می توانند آسیب ببینند، دچار آسیب دیدگی شوند. بنابراین این مهم است که اگر ورزشی می کنید که دارای تماس با شخصی دیگر یا اشیاء در حال حرکت است، از یک محافظ دهانی ( گارد ) که به صورت حرفه ای ساخته شده، استفاده کنید.

ممکن است اطلاعات ما در مورد محافظ های دهانی مفید باشد. اگر فقط دندان ها آسیب دیده باشند، معمولاً می توانند از روی ایمپلنت خارج شده و جایگزین شوند.

اما اگر خود ایمپلنت تیتانیومی به طوری که قابل تعمیر نباشد، آسیب دیده باشد، در صورت اینکه خارج کردن آن بیش از حد دشوار باشد می تواند بدون ایجاد خطری برای آن، در فک باقی بماند. ممکن است ایمپلنت دیگری در کنار آن تعبیه شود تا جایگزینی برای ایمپلنت آسیب دیده باشد.

اگر ایمپلنت با استخوان ترکیب نشود ( جوش نخورد )، چه اتفاقی می اُفتد؟

این اتفاق بسیار نادر است. اگر در طول دوره ی بهبودی یا درست بعد از آن ایمپلنت سست شود، به راحتی خارج شده و فک شما به حالتی عادی بهبود خواهد یافت. پس از بهبودی فک، می توان ایمپلنت دیگری را در آنجا قرار داد. یا دندانپزشک می تواند یک پل، در دندان کاذبی که بر ایمپلنت به طور موفقیت آمیزی استوار شده، بزند.

آیا می توانم در مراکز خدمات بهداشت ملی ( مانند تامین اجتماعی ) تحت درمان ( اقدام به انجام ایمپلنت ) قرار بگیرم؟

انجام ایمپلنت ها به طور معمول در خدمات بهداشت ملی در دسترس نیستند. ایمپلنت ها به صورت خصوصی در دسترس هستند. با این حال، در بسیاری از موقعیت ها، هزینه درمان فقط به مقدار کمی بیشتر از هزینه درمان دندانپزشکی با دفترچه بیمه در مراکز خدمات درمانی با ایجاد تاج و پل است. در طولانی مدت، ایمپلنت ها معمولاً گزینه ای مقرون به صرفه تر و رضایت بخش تر هستند.

مزایای دیگری برای ایمپلنت ها نیز وجود دارد. اگر شما قصد انجام ایمپلنت برای جایگزینی فقط یک دندان را دارید، دیگر نیازی به کشیدن دندان های مجاور آن نیست ( که این عمل در استفاده از دندان های مصنوعی برعکس است ). اگر دندانپزشک برای شما یک پل ( بریج ) بزند، دندانپزشک شما برای ساپورت این پل باید این کار را انجام دهد و تاج هایی را در این دندان ها قرار دهد.

پروتزهای عادی معمولاً خوردن و نوشیدن شما را تحت تأثیر قرار می دهند زیرا ممکن است پروتزها در دهان به حرکت درآیند. اما دندانهای متصل به ایمپلنت باعث ایجاد این مشکل نمی شوند، زیرا آنها محکم تر از دندانهای طبیعی به استخوان متصل می شوند.

برای انجام عمل ایمپلنت به کجا مراجعه کنم؟

با دندانپزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است خودشان برخی یا تمام این نوع درمانها را انجام دهند و توصیه های لازم را به شما ارائه بدهند. یا ممکن است شما را برای ارزیابی و معالجه به یک متخصص ایمپلنت ( ایمپلنتولوژیست ) ارجاع دهند.

به یاد داشته باشید که این سوالات را بپرسید :

  • دقیقاً چه درمانی برای شما پیشنهاد می شود.
  • دندانپزشک در این کار چه تجربه ای دارد.
  • کل هزینه های درمانی چه مقدار می شود.
  • گزینه های مختلف برای شما چیست.

اطمینان حاصل کنید که یک برنامه درمانی را، همراه با برآورد و ارزیابی خود انجام می دهید و در مورد این که آیا ضمانتی برای درمان شما وجود دارد یا خیر، حتما سوالات خود را مطرح کنید.

اگر از هر پاسخی که می گیرید ناراضی هستید، نظر دیگری را بخواهید. شما زمان، تلاش و پول زیادی را خرج خواهید کرد، بنابراین باید اطمینان داشته باشید که در پایان درمان چه بدست می آورید.

دندانپزشکی

لمینت دندان (Dental laminate) که گاهی به آن ونیر (Veneer) نیز گفته می شود، روکش نازکی است که همرنگ دندان، و جهت بهبود زیبایی لبخند و ظاهر کلی فرد طراحی شده است. بهترین دکتر لمینت دندان در رشت وقتی قطعات کوچک لمینت روی دندان ها قرار می‌گیرند، باعث تغییر رنگ، شکل، اندازه یا طول دندان‌ها به وضعیت دلخواه فرد می شوند. لمینت‌ها بجز مزایای زیبایی شناختی، مزایای دیگری نیز دارند از جمله اینکه در مقایسه با مینای دندان، مقاومت و قدرت دندان ها را افزایش می دهند و با پوشاندن ناهمترازی و سایر عیوب دندان، ردیف دندانها را مرتب و یکنواخت نشان می دهند.

لمینت‌ها را می‌توان از جنس پرسلن (چینی)، یا مواد کامپوزیت رزین تهیه کرد. لمینت های دندان چینی بهتر از کامپوزیت رزین در برابر لکه ها مقاومت می کنند. بعضی‌ها روکش های پرسلن را از این نظر که در برابر لکه‌ها مقاوم‌ترند و ویژگی‌های بازتابش نور در آنها به دندان‌های طبیعی نزدیک‌تر است، ترجیح می دهند. شما باید درباره انتخاب بهترین و مناسب‌ترین مواد روکش برای دندانهایتان با دندانپزشک مشورت کنید.

لمینت دندان خرگوشی چیست؟

در رابطه با چنین درمانی گاهی با موضوعی به نام لمینت دندان خرگوشی مواجه می شویم. در واقع این نوع لمینت برای درمان دندان های خرگوشی می باشد. حال اگر می خواهید بدانید که دندان خرگوشی چیست باید گفت: هنگامی که فک پایین در سر جای خودش باشد اما فک بالا جلوتر از موقعیت خودش قرار گرفته باشد و همچنین دندان های جلویی فک بالا بزرگتر از حد معمول باشند به آن دندان خرگوشی می گویند. در واقع این موضوع باعث می شود که دندان ها زیبایی خود را از دست داده و اعتماد به نفس فرد را کاهش دهند. از همین رو لازم است از لمینت دندان خرگوشی برای درمان این مشکل استفاده کرد.

البته ذکر این نکته هم ضروری است که در استفاده از لمینت دندان خرگوشی در ابتدای کار دندان ها باید توسط دندانپزشک مورد معاینه قرار بگیرند تا شدت دندان خرگوشی بودن در آن ها مشخص شود. چون گاهی به دلیل شدت این موضوع ممکن است لمینت روش درمانی مناسبی نباشد و پزشک مجبور به استفاده از سایر روش های درمانی شود. برای درمان دندان های خرگوشی می توان از دو روش لمینت سرامیکی و لمینت کامپوزیتی استفاده کرد که تشخیص استفاده از هر یک به عهده دندانپزشک می باشد.

مراحل انجام لمینت دندان خرگوشی

برای انجام لمینت دندان خرگوشی در قدم اول دندانپزشک اسکنی از دندان ها و ساختار فک شما تهیه می کند تا با بررسی آن بتواند به روشی درست برای درمان دست یابد. همان طور که می دانید لمینت ها پوسته هایی هستند که از نظر رنگ و شکل شباهت زیادی به دندان های طبیعی دارند. دندانپزشک برای قرار دادن پوسته های لمینت بر روی دندان ها آن را به شکل دندان های شما در می آورد و طبق این اندازه ها روکش های سفارشی برای شما تهیه می شوند. در مرحله ی بعد دندانپزشک به شکل دهی دندان های شما می پردازد تا از این طریق فضای لازم برای قرار گرفتن روکش بر روی دندان ها را به وجود آورد.

تا زمان آماده شدن روکش های دائمی در لمینت دندان خرگوشی، دندانپزشک از نوعی روکش موقت بر روی دندان ها استفاده می کند. این موضوع باعث می شود که دندانپزشک به بررسی این موضوع بپردازد که آیا روکش ها متناسب با دندان های شما هستند یا خیر و در صورت وجود مشکل روکش های دائمی اصلاح شوند. برای این که روکش ها به طور کامل بر روی دندان ها بچسبند لازم است که دندان ها به طور کامل صیقل داده شوند تا سطح تماس دندان و روکش افزایش یابد. در مرحله بعدی لمینت دندان خرگوشی برای ثابت کردن روکش ها بر روی دندان ها از پرتو لیزر استفاده می کنند و به این ترتیب کار لمینت دندان های خرگوشی به اتمام می رسد.

انواع لمینت دندان کدامند؟

ما در واقع چیزی به نام انواع لمینت دندان نداریم زیرا آن ها نوعی پوسته نازک هستند و خودشان جزء ونیرهای دندانپزشکی دسته بندی می شوند. با این حال بر اساس اینکه از چه جنسی ساخته شده اند و یا ضخامتشان چقدر است ممکن است نامگذاری هایی روی آن ها صورت گرفته باشد. مثلا ما لمینیت های معمولی داریم که ضخامتشان 0.5 تا 0.7 میلی متر است و از طرفی لومینیرزها را داریم که ضخامتشان بسیار کم است و در اصطلاح به آن ها لمینت بدون تراش گفته می شود. در ادامه درباره هر کدام بیشتر خواهید خواند.

لمینت سرامیکی دندان چیست؟

لمینت سرامیکی همانطور که از اسمش پیداست، از پوسته بسیار نازک سرامیکی ساخته می شود. اجرای این روش زیباسازی بسیار شبیه قرار دادن ناخن های مصنوعی است. چرا که دندانپزشک پوسته های آماده شده لمینت سرامیکی را بعد از تراش دندان با استفاده از ابزار و چسب مناسب، بر روی دندان ها می چسباند. بخاطر دوام بیشتر سرامیک، این روش گزینه مناسب تری برای رفع مشکلات گسترده دندان است و به افزایش استحکام دندان ها بسیار کمک می کند. 

مطمئنا خیلی ها نسبت به لومینیرز دندان آشنایی ندارد. لومینیرزها یکی از جدیدترین روش های زیباسازی دندان هستند که بدون نیاز به تراش دندان، صورت کاملا غیر تهاجمی بر روی دندان ها قرار می گیرد. به تشخیص دندانپزشک، در صورتی که دندان ها نیازی به تراشیدن نداشته باشند، می‌توان از روکش لومینیرز استفاده نمود و از آسیب دیدگی مینای دندان توسط دیگر روش ها پیشگیری کرد.

تفاوت لومینیرز با لمینت های معمولی و ونیرهای کامپوزیتی در واقع، نازک تر بودن آن ها است. ضخامت لومینیرز کمتر از 0.1 الی 0.3 میلیمتر است که اجرای آن هم بسیار راحت تر انجام می شود. در صورت مهیا بودن شرایط، برخی دندانپزشکان ترجیح می‌دهند از لومینیرز به جای وینر قدیمی استفاده کنند.

تفاوت لمینت سرامیکی و کامپوزیت ونیر چقدر است؟

  • اولین تفاوت این دو که بر همگان ثابت شده گران قیمت بودن لمینت سرامیکی است.
  • همچنین دوام و ماندگاری لمینت سرامیکی نسبت به کامپوزیت ونیر دو برابر بیشتر است. به همین خاطر لمینت سرامیکی بهتر می تواند  ایرادات گسترده دندان را برطرف کند.
  • در عوض کامپوزیت ونیر راحت تر اجرا می شود و نیازی به اقدامات اولیه ندارد.
  • مقاوم بودن لمینت سرامیکی در برابر لکه پذیری مورد توجه خیلی ها قرار گرفته است.
  • کسانی که کامپوزیت ونیر انجام می دهند مجبور هستند هر چند سال یک بار برای ترمیم به دندانپزشک مراجعه کنند. اما لمینت سرامیکی اقدامات و مراقبت های کمتری نیاز دارد.

لمینت دندان مناسب چه کسانی نیست؟

 اگر با مشکلات گفته شده در زیر مواجه هستید، انجام لمینت برای شما ممنوع است:

  • برای چسبیدن لمینت باید به اندازه کافی از مینای دندان برخوردار باشید. مینای دندان باید بافت و تراکم ایده‌آلی داشته باشد تا در صورت ایجاد تراش دچار مشکل نشوید. اگر دچار تحلیل بیش از حد مینای دندان هستید یا بخش زیادی از آن را از دست داده باشید بهتر است که از خیر لمینیت بگذرید.
  • در صورتی که دندان‌های خود را ایمپلنت  یا قبلاً از روش های زیبایی استفاده کردید، برای اجرای لمینت باید شرایط لازم را داشته باشید و رنگ لمینت مشابه پروتز دندان مصنوعی باشد.
  • کسانی که مراقبت های لازم را انجام نمی دهند، نباید این روش را امتحان کنند. مسواک زدن به صورت مرتب، استفاده از نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک جز الزامات لیمینت دندان است.
  • کسانی که با التهاب شدید لثه و مشکلات دهان و دندان مواجه هستند، باید ابتدا مشکلات خود را برطرف کنند؛ سپس برای انجام لمینت اقدام نمایند.
  • اگر جز افرادی هستید که با عادات بد مثل دندان قروچه، ناخن جویدن و … دندان‌های خود را تحت فشار قرار می‌دهید، انجام لمینت بر روی دندان های شما ممنوع است. چرا که  خیلی زود تحت فشاری که بر روی دندان‌ها وارد می کنید، لمینت دندان دچار آسیب می شود.
  • نصب لمینت دندان بر روی دندان های بیش از حد زاویه دار یا بد شکل امکان پذیر نیست و در صورت نصب وضعیت دندان‌ها بدتر می‌شود.
  • اکثر اوقات دندان‌هایی که با پوسیدگی‌های عمیق روبرو هستند، اجرای لمینت بر روی آنها گزینه مناسبی نیست.

طول عمر لمینت دندان چقدر است؟

لمینیت های سرامیکی معمولاً طول عمر بالایی دارند و نسبت به بسیاری از پروتزها دیگر ماندگاری‌شان بیشتر است. اگر از آن ها به خوبی مراقبت شود می توان انتظار داشت که طول عمر لمینت ها چیزی بین 10 تا 15 سال باشد. با این حال در برخ موارد ممکن است طول عمر لمینت دندان به بیش از 20 سال هم برسد اما همه چیز به نحوه و میزان مراقبت های شما بستگی دارد.

چه عواملی بر طول عمر لمینت دندان تاثیر می‌گذارند؟

برای اینکه بتوانید به افزایش طول عمر این پروتزها کمک کنید بهتر است عواملی که می توانند روی ماندگاری و دوام آن ها تاثیر داشته باشند را بشناسید. به طور کلی مهمترین عوامل این ها هستند:

  • عادات غذایی
  • بهداشت دهان و دندان
  • پوسیدگی دندان در اطراف و زیر لمینیت ها
  • برخورد اشیاء به صورت
  • دندان قروچه
  • افزایش سن
  • جویدن ناخن و سایر اجسام سفت و سخت
  • و …..

قیمت و هزینه لمینت دندان چقدر است؟

بسته به عوامل مختلفی که در بخش بعد به صورت خلاصه و لیست وار درج شده است، قیمت لمینت دندان متغییر است. ما تنها می توانیم به صورت حدودی و بازه ای هزینه ها را درج کنیم زیرا برای هر شخص هزینه ها فرق می کند. بر این اساس هزینه هر واحد لمینت می تواند بین 3 تا 7 میلیون تومان متغییر باشد.

دوربین کانن

تعداد نقاط فوکوس 9 نقطه، در میان دوربین‌های DSLR دیگر قدیمی محسوب می‌شود. خرید دوربین کانن اما اگر قرار است این دوربین، نخستین دوربین DSLR شما باشد، احتمالاً برایتان کافی خواهد بود. هم اکنون بسیاری از عکاسان با دوربین‌هایی که نقاط فوکوس کمتر از این دارند نیز عکس‌های فوق‌العاده‌ای ثبت می‌کنند. البته اشکالی که این نقاط دارند این است که تجمع زیادی به سمت مرکز کادر دارند و احتمالاً از همان ابتدا باید یاد بگیرید که چطور فوکوس را روی سوژه‌هایی که کناره‌های کادر هستند قفل کنید و کادر تصویر را تغییر دهید.

 

نقطه فوکوس مرکزی این دوربین از نوع کراس یا ضربدری است و حساسیت بیشتری نسبت به نقاط دیگر دارد. احتمالاً این نقطه را بیشتر از نقاط دیگر استفاده خواهید کرد، خصوصاً زمانی که در نور کم عکاسی می‌کنید. نقاط دیگر در نور مناسب، سرعت خوبی برای قفل کردن روی سوژه دارند.

 

سرعت عکس‌برداری این دوربین 3 فریم بر ثانیه است. بنابراین اگر به عکاسی از سوژه‌های پرسرعت، مانند عکاسی ورزشی، حیات وحش یا اکشن علاقه‌مند هستید، احتمالاً این دوربین برایتان کارآمد نخواهد بود. با سرعت 3 فریم بر ثانیه، احتمال اینکه بتوانید بهترین عکس را از این سوژه‌ها بگیرید کاهش می‌یابد. باطری این دوربین نیز، شبیه به همان باطری است که کانن در 4000D هم استفاده کرده است و می‌تواند با هر بار شارژ، حدود 500 عکس بگیرد. این تعداد برای یک روز عکاسی عادی کافی است، اما به هیچ وجه با 1200 شات عمر باطری دوربین نیکون D3400 که ساده‌ترین دوربین نیکون و تقریباً هم قیمت همین دوربین است قابل مقایسه نیست.

شاید مهم‌ترین چیزی که عکاسان تازه‌کار از یک دوربین DSLR انتظار دارند، کیفیت عکس و ویدئو‌های آن است. به‌هرحال در شرایطی که دوربین‌های تلفن‌های همراه به اندازه کافی پیشرفت کرده‌اند که برای عکاسی عمومی یا اسنپ‌شات، کافی باشند، آنچه که از یک دوربین DSLR بزرگ انتظار می‌رود، عکس‌هایی باکیفیت و شارپ است و کانن EOS 2000D با تمام صرفه‌جویی که در جوانب مختلف انجام داده است، در مورد کیفیت حسگر APS-C خودش، بسیار خوب ظاهر شده.

 

عکس‌های گرفته شده با دوربین کانن Canon 2000D 18-55mm 3.5-5.6 IS II نشان‌دهنده کیفیت بالا و محدوده دینامیکی خوب تصاویر است. امکان عکس‌برداری با فرمت RAW و ضبط جزئیات در ویدئو‌های Full HD، این دوربین را به چیزی بیش از یک دوربین ساده برای تازه‌کارها تبدیل می‌کند. اگرچه این دوربین را نمی‌توان یک دوربین DSLR مناسب برای فیلم‌برداری در نظر گرفت، اما برای کسانی که می‌خواهند کلیپ‌های کوتاه با آن ضبط کنند، امکانات پیشرفته و کیفیتی مناسبی دارد.

این دوربین، احتمالاً برای بسیاری از کاربران، جایگزین دوربین تلفن‌های همراهشان است و حسگر بزرگ APS-C آن با رزولوشن 24 مگاپیکسل واقعی و لنز کیت روی دوربین، تصویری با جزئیات خوب و عمق میدانی بسیار زیباتر و قوی‌تر از یک گوشی تلفن همراه را ارائه می‌دهد. از آنجا که این دوربین از سری دوربین‌های غیر فول‌فریم کانن است، امکان استفاده از تمامی لنز‌های کانن برای DSLR ها (هم سری EF و هم سری EF-S)، و همچنین لنز‌های شرکت‌های دیگر که برای کانن ساخته می‌شوند، را دارد.

 

رنگ‌های تصاویر دقیقاً همانطور که از یک دوربین ساخت کانن انتظار داریم، شفاف و دقیق است و نویز عکس‌ها در حساسیت‌های بالاتر از 3200 نسبتاً زیاد است. به طوری که حتی در چاپ‌های به بزرگی یک کاغذ A4 هم دیده می‌شود.

 

لنز کیت همراه این دوربین، یعنی EF-S 18-55mm II که کیفیت نسبتاً خوبی دارد،و دارای لرزشگیر نیز می‌باشد.

 

این دوربین برای چه کسانی مناسب است؟

 

اگرچه دوربین عکاسی کانن Canon EOS 2000D kit EF-S 18-55mm IS II، جدیدترین دوربین سری APS-C یا غیر فول‌فریم کانن است که وارد بازار شده، اما امکانات آن با توجه به قیمتی که دارد نسبت به ارزان‌ترین مدل نیکون در این رده که Nikon D3400 امکانات کمتری دارد. شاید چیزی که بتواند این دوربین را برتر از D3400 قرار دهد، بیشتر از خود دوربین، به بازاریابی بهتر کانن بازگردد. به‌هرحال کانن دارای محدوده گسترده‌تری از لنز و تجهیزات جانبی است و بازار بهتر و بزرگ‌تری در اختیار دارد.
برای خرید دوربین کانن اینجا کلیک کنید 

https://iran-canon.com

دوربین کانن

دوربین Canon EOS-6D‌ Mark II به عنوان یک دوربین فول فریم بسیار قابل نوجه است. بدنه این دوربین مقاومت مطلوبی در برابر شرایط جوی دارد و گریپ و کنترلی شبیه دوربین 80D که یک دوربین غیر فول فریم است دارد.  خرید دوربین کانن شاید عمده ترین نقص آن عملکرد نامناسب شاسی 8 جهته در پشت دوربین باشد؛ کنترل نقاط فوکوس از طریق آن آزار دهنده است.

برخلاف بسیاری از رقیبان این دوربین که امکان فیلمبرداری با فرمت 4K  را اضافه کرده اند؛ دوربین Canon 6D Mark II در نهایت با فرمت Full HD و با فریم ریت 60 فریم در ثانیه فیلمبرداری می کند. درگاه میکروفون خارجی در این دوربین تعبیه شده است ولی درگاه هدفون برای آن در نظر گرفته نشده است. سیستم پایدار کننده دیجیتالی تصویر را پایدار می کند ولی در کل کیفیت تصاویر فیلمبرداری شده کمی محو است.

ولی از سوی دیگر صفحه نمایش گردان لمسی و سیستم فوکوس خودکار Dual Pixel هنگام فیلمبرداری بسیار عملکرد خوبی دارد و فوکوس دقیق و تجربه کاربری بسیار خوبی را فراهم می کند.  سیستم تشخیص چهره کانن هنگام فیلمبرداری نیز عملکرد بسیار خوبی دارد. در مجموع دوربین Canon 6D Mark II دوربینی عالی با کیفیت تصویر بسیار خوبی است.

ولی آنقدر خوب نیست که بتواند به راحتی با سایر رقیبان خود رقابت کند زیرا دوربین های بسیار خوب دیگری با قیمت پایین تر در بازار موجود هستند. ولی برای کسانی که دارای لنز های کانن هستند و ارگونومی و طراحی کانن را می پسندند بهترین گزینه است.

دوربین Canon 6D Mark II یک دوربین کاربرپسند با عملکرد قابل اعتماد است و رنگ ها را به خوبی بازسازی می کند و عملکرد بسیار خوبی در حساسیت های بالا دارد.

خوشبختانه امکان فیلم‌برداری با رزولوشن Full HD 1080p در این دوربین وجود دارد و همچنین می‌توانید از طریق WiFi برای اتصال این دوربین به تلفن‌های همراه هوشمند و تبلت‌ها استفاده کنید. البته متأسفانه امکان ارتباط با Bluetooth وجود ندارد و نمی‌توانید از این ارتباط بی‌سیم کم‌مصرف برای ارتباط پیوسته با تجهیزات همراه استفاده کنید.

 

وقتی دوربین کانن Canon 2000D 18-55mm 3.5-5.6 IS II را در دست می‌گیرید، احساس یک دوربین پرقدرت را به شما نمی‌دهد. اما حداقل بدنه آن زبر و محکم به نظر می‌رسد و گریپ آن، به خوبی در دست می‌نشیند. دکمه‌های روی بدنه، همان چیدمان دوربین‌های قبلی کانن در این رده را دارند و علاوه بر دسترسی سریع به امکاناتی مانند ISO و White Balance، یکی دو دکمه قابل برنامه‌ریزی هم دارد.

 

منظره‌یاب و نمایشگر دوربین کانن Canon EOS 2000D

 

از آنجا که این دوربین یک DSLR است، طبیعتاً یک منظره‌یاب اپتیکال یا نوری هم روی آن وجود دارد. پوشش کادر تصویر در این منظره‌یاب حدود 95 درصد است که احتمالاً حدود 5 درصد از کناره‌های تصویر را در آن نمی‌بینید. البته استفاده از منظره‌یاب الکترونیکی برای کار در نور زیاد و همچنین برای دیدن کادر تصویر با کیفیت بالا، قابلیت قابل توجهی است.

 

بسیاری از عکاسان معتقدند که منظره‌یاب اپتیکال در دوربین‌های DSLR بهتر از منظره‌یاب‌های دیجیتال است که در اغلب دوربین‌های بدون آینه می‌بینیم. در واقع هر کدام از این دو مزایا و معایب خودشان را دارند. به عنوان مثال، منظره‌یاب نوری دارای تصویر روشن‌تر و واضح‌تری است که تصویر آن دقیقاً همان چیزی است که در روبروی دوربین وجود دارد و هیچ وقفه یا نویزی را در نور کم نمی‌بینید. در واقع شما تصویر یک پریسکوپ را می‌بینید که همان تصویر آینه‌ای روبروی دوربین است.

 

اما ضعف این نوع منظره‌یاب این است که اگر به حالت Live View نروید، نمی‌توانند تأثیر تغییرات سرعت، دیافراگم، حساسیت و … را روی تصویر ببینید. این روز‌ها روی دوربین‌های بدون آینه، منظره‌یاب‌های الکترونیکی بسیار باکیفیتی طراحی می‌شوند که می‌توانند به جز تغییرات نوردهی، امکانات مختلف دوربین، مانند جلوه‌های از پیش آماده را هم روی منظره‌یاب نمایش دهند. البته وجود منظره‌یاب اپتیکال، برای کاهش مصرف باطری هم مؤثر است که آن را هم نباید نادیده گرفت.

 

منظره‌یاب این دوربین هم مانند مدل قبلی، یک LCD با ابعاد 3 اینچ و رزولوشن 920K نقطه‌ای است که نه امکان چرخش دارد و نه لمسی است. بنابراین، هم برای فیلم‌برداری و Vlogging (فیلم‌برداری از خود) و سلفی مناسب نیست و هم کار کردن با Live View در زوایای بالا و پایین مشکل است. جدا زا این ضعف‌ها، کیفیت این نمایشگر بسیار خوب است و زاویه دید نسبتاً بازی هم دارد. کانن به منظور پایین نگه داشتن قیمت این دوربین، از نمایشگر لمسی استفاده نکرده است که طبیعتاً نمی‌توانید در هنگام فیلم‌برداری از فوکوس لمسی استفاده کنید.

 

تعداد نقاط فوکوس 9 نقطه، در میان دوربین‌های DSLR دیگر قدیمی محسوب می‌شود. اما اگر قرار است این دوربین، نخستین دوربین DSLR شما باشد، احتمالاً برایتان کافی خواهد بود. هم اکنون بسیاری از عکاسان با دوربین‌هایی که نقاط فوکوس کمتر از این دارند نیز عکس‌های فوق‌العاده‌ای ثبت می‌کنند. البته اشکالی که این نقاط دارند این است که تجمع زیادی به سمت مرکز کادر دارند و احتمالاً از همان ابتدا باید یاد بگیرید که چطور فوکوس را روی سوژه‌هایی که کناره‌های کادر هستند قفل کنید و کادر تصویر را تغییر دهید.

 

نقطه فوکوس مرکزی این دوربین از نوع کراس یا ضربدری است و حساسیت بیشتری نسبت به نقاط دیگر دارد. احتمالاً این نقطه را بیشتر از نقاط دیگر استفاده خواهید کرد، خصوصاً زمانی که در نور کم عکاسی می‌کنید. نقاط دیگر در نور مناسب، سرعت خوبی برای قفل کردن روی سوژه دارند.

 

سرعت عکس‌برداری این دوربین 3 فریم بر ثانیه است. بنابراین اگر به عکاسی از سوژه‌های پرسرعت، مانند عکاسی ورزشی، حیات وحش یا اکشن علاقه‌مند هستید، احتمالاً این دوربین برایتان کارآمد نخواهد بود. با سرعت 3 فریم بر ثانیه، احتمال اینکه بتوانید بهترین عکس را از این سوژه‌ها بگیرید کاهش می‌یابد. باطری این دوربین نیز، شبیه به همان باطری است که کانن در 4000D هم استفاده کرده است و می‌تواند با هر بار شارژ، حدود 500 عکس بگیرد.
برای خرید دوربین کانن اینجا کلیک کنید.
این تعداد برای یک روز عکاسی عادی کافی است، اما به هیچ وجه با 1200 شات عمر باطری دوربین نیکون D3400 که ساده‌ترین دوربین نیکون و تقریباً هم قیمت همین دوربین است قابل مقایسه نیست.

https://iran-canon.com

دندلنپزشکی

همانطور که می دانید یکی از رشته های تحصیلی در حوزه سلامت، دندانپزشکی می باشد. بهترین دندانپزشک زیبایی در رشت دندانپزشکی تخصصی است که حافظ سلامت دهان و دندان ها می باشد. هر بیماری که به دهان مربوط باشد توسط دندانپزشک باید درمان شود. در ادامه با ما همراه باشید تا به معرفی این رشته تحصیلی و مسیر شغلی آن بپردازیم

تحصیل در رشته دندانپزشکی

برای آنکه یک دندانپزشک شوید باید در رشته تجربی تحصیل کنید. در کنکور سراسری نیز باید یک تراز بالا را کسب نمایید. رقابت بر سر این رشته بسیار بالا است به همین دلیل قبولی در آن کمی دشوار می باشد و مستلزم تلاش و کوشش بسیار است.

طول دوره تحصیلات دانشگاهی رشته دندانپزشکی 6 سال می باشد که به سه بخش کلی تقسیم می شود: 

• عمومی 

• پایه 

• اختصاصی

در دو سال اول تحصیل مباحث نظری، عملی علوم پایه، عمومی تدریس می شود. در 4 سال بعدی نیز دروس تخصصی دندانپزشکی تدریس می گردد، دانشجویان همچنین باید در کلاس های کلینیکی شرکت نمایند. به طور کلی دروس رشته دندانپزشکی شامل 203 واحد است. به دانشجویان بعد از پایان 6 سال تحصیلات دانشگاهی مدرک دندانپزشک عمومی اعطا می گردد. بعد از این 6 سال نیز می توانند در رشته های تخصصی دندانپزشکی تحصیل نمایند.

رشته های تخصصی دندانپزشکی

• اندودنتیست: (درمان ریشه دندان، اندودنتیکس، اندودانتیکس Endodontics): درمان ریشه دندان بر عهده این متخصص است. دندانپزشک عمومی نیز می تواند درمان ریشه را انجام دهد، اما در برخی از مواقع درمان ریشه نیاز به تخصص دارد. روت کانال تراپی، ری اندو (عصب کشی دوباره)، جراحی ریشه به منظور ایمپلنت دندان و ... بهتر است توسط اندودنتیست انجام شود.

• پریودنتیست (لثه، پریودنتیکس، پریودانتیکس Periodontics): متخصص لثه، وظیفه تشخیص و درمان بیماری های لثه و دیگر بافت های نرم دهان را بر عهده دارد. اکثر بیماری های مربوط به لثه نیاز به جراحی دارند که این کار توسط پریودنتیست انجام می گیرد. جراحی کاشت ایمپلنت نیز بر عهده پریودنتیست می باشد.

• ارتودنتیست: (ارتودنسی، ارتودنتیکس، ارتودانتیکس Orthodontics): متخصص ارتودنسی وظیفه دارد انواع جفت شدن های غلط دندان ها و تغییرات مختلف بافت های اطراف دندان را تشخیص دهد و به درمان آنها بپردازد. پیشگیری از این مشکلات نیز بر عهده متخصص ارتودنسی می باشد. به طور کلی تصحیح روابط نامناسب دندان ها، تغییرات جابه جایی دندان ها، تنظیم استخوان فک و همچنین منظم نمودن دندان ها بر عهده ارتودنتیست می باشد. 

• پروستودنتیست: (پروتزهای دندانی، پرستودنتیکس، پرستودانتیکس Prosthodontics): کاشت پروتز های دندانی یا همان دندان های مصنوعی بر عهده متخصص پروستودنتیست است. روکش‌ های جایگزین فضا های خالی، پروتزهای ناحیه دهان و صورت مانند پروتز کام و …، یک دست دندان کامل متحرک یا سایر انواع دندان مصنوعی، طرح درمان ایمپلنت ‌های دندانی و انجام درمان‌ های ایمپلنت ‌های درمانی، روکش ‌های زیبایی توسط متخصص پروتز ساخته و طراحی می شود.

• ترمیمی و زیبایی: (Cosmetic and Restorative Dentistry): ترمیم های دندانی، همرنگی دندان ها،سفید کردن دندان ها با روش های مختلف، ارتودنسی و به طورکلی ترمیم و بازسازی دندان های طبیعی و تأمین زیبایی ظاهری دندان ها مربوط به تخصص ترمیمی و زیبایی دندانپزشکی است.

• پاتولوژی (آسیب شناسی) فک و دهان و صورت: (Oral and Maxillofacial Pathology): پاتولوژیست متخصص تشخیص بیماری های مربوط به دهان و دندان و به طور کلی بیماری های مربوط به ناحیه فک و دهان می باشد. این متخصص معمولا کار های درمانی نمی کند و فقط در آزمایشگاه نمونه های بیماری را بررسی می نماید.

• بیماری های دهان، فک و صورت: (Oral Medicine): وظیفه این متخصص تشخیص و درمان بیماری های مرتبط با فک و دهان را به کمک متخصص پاتولوژی انجام می دهد. 

• جراحی فک و دهان و صورت: (Oral and Maxillofacial Surgery): در برخی از مواقع مشکلات دهان و دندان مربوط به استخوان فک و دیگر قسمت های دهان می باشد که باید توسط متخصص جراحی انجام شود. 

• رادیولوژی فک و دهان و صورت: (Oral and Maxillofacial Radiology): برای تشخیص بیماری ها، مشکلات دهان و دندان و ... نیاز به عکس رادیولوژی می باشد. متخصصین رادیولوژی مسئولیت عکس برداری را از دندان ها و فک بیمار را بر عهده دارند.

• کودکان: (Pedodontics): پیشگیری و درمان بیماری های دهان و دندان از دوران نوزادی تا بلوغ بر عهده متخصص دندانپزشکی کودکان می باشد. مراقبت های ویژه از کودکان در زمینه دهان و دندان و انجام کلیه امور درمانی مرتبط با آن باید توسط متخصص دندانپزشکی کودکان انجام گیرد.

 مهارت های دندانپزشک

دندانپزشک هر تخصصی که داشته باشد باید مهارت هایی را آموزش ببیند. تخصص بدون کسب مهارت های زیر باعث بروز مشکلاتی در درمان و تشخیص بیمار می شود. این مهارت ها شامل موارد زیر می باشد:

• دندانپزشک باید از نظر روانی سلامت باشد. 

• کلیه دروس تخصصی و پایه را به طور کامل فرا بگیرد.

• بسیاری از اصطلاحات در دندانپزشکی به زبان انگلیسی می باشد، به همین دلیل دندانپزشک باید تسلط کافی به زبان انگلیسی داشته باشد. 

• دانش پزشکی دندانپزشک باید همیشه به روز باشد. 

• دستانی توانمند و قدرتمند داشته باشد. 

• حوصله و دقت کافی برای ساعات طولانی داشته باشد. 

• خلاق و دقیق بین باشد.

• جزئی گرا باشد.

• در حین کار بهداشت فردی و عمومی را رعایت نماید. 

• عاری از هر گونه بیماری های مسری باشد.

• با تجهیزات و دستگاه های دندانپزشکی آشنا باشد.

• صبر و تحمل بالا داشته باشد.

• رفتار حرفه ای و به دور از هر گونه بی ادبی داشته باشد.

• دارای مهارت های سازمانی و مدیریتی باشد. 

وظایف مهم یک دندانپزشک حرفه ای

برای آنکه دندانپزشک در کار خود به موفقیت برسد باید وظایف مهمی را در کنار کسب مهارت های بالا، به انجام برساند. این وظایف عبارتند از:

• تشخیص صحیح بیماری ها بر اساس دانش خود

• توجه به شرایط جسمی بیماران (سالمندان، زنان باردار و ...)

• استفاده از مواد مرغوب و تجهیزات سالم 

• توجه به بهداشت ابزار و تجهیزازت مربوط به درمان 

• رعایت بهداشت در حین کار

• تجویز صحیح دارو 

• درمان مشکلات دندانی مرتبط با تخصص خود

• آموزش رعایت بهداشت دهان و دندان به بیماران 

• آگاه کردن بیمار با درمان قبل از شروع درمان 

• تشخیص مشکلات دندانی فقط بر اساس عکس رادیولوژی نه بر اساس ظاهر دندان 

• به روزرسانی دانش خود 

بازار کار و درآمد یک دندانپزشک

در سال های اخیر مردم استقبال ویژه ای از این رشته کرده اند. دیگر اهمیت زیبایی و سلامت دهان و دندان بر هیچ کس پوشیده نیست، با این حال به دلیل مشغله های مختلف و عدم رعایت بهداشت دهان و دندان ها، مشکلات مختلفی پیش می آید که باعث شده، مراجعه مردم به دندانپزشکی بیشتر از قبل شود. همین امر باعث افزایش درآمد دندانپزشکان شده است. 

به علاوه آنکه شیوه ها و روش های جدید دندانپزشکی زیبایی باعث شده بسیاری از مردم به فکر زیبایی دندان های خود باشند. درمان های مربوط به دنداپزشکی زیبایی نیز از هزینه های بالایی برخوردار هستند. همین امر نشان می دهد درآمد دندانپزشکان بسیار بالا می باشد. اما به شرط آنکه دندانپزشک در کار خود متخصص و حرفه ای باشد.

دندانپزشکی

باز هم میگم درآمد دندانپزشک ها خیلی با هم فرق میکنه و عوامل مختلف روش تاثیر داره که به خود آدم بستگی داره باهاشون کنار بیاد یا نه.  متخصص ایمپلنت در رشت مهارت دندانپزشک خیلی مهمه. ببین مثلا یه دندانپزشک هست دندان سه کاناله رو بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه کامل کارشو انجام میده یعنی هر چهار مرحله پالیوتومی و پالیکتومی و تکمیل عصب کشی و ترمیم رو خیلی سریع انجام میده چون مهارت داره خوب یاد گرفته و دستش افتاده رو این کار دیگه بلده و سریع انجام میده اما یک دندانپزشک دیگه ممکنه کار عصب کشی یک دندان مولر رو  یک ساعت و نیم طول بده چون اونقدر که باید مهارت نداره و سریع نیست! خب دندانپزشک اولی که اینقد سریع با مهارت کار رو انجام میده شاید یک روز تنها در کلینیک ۳۰ تا ۴۰ بیمار رو ببینه! مشتری میرن ازش تعریف میکنن میگن کارش خوبه و سریعه بازم براش مشتری جدید میاد. بقیه روزها هم توی مطب شخصی خودش تعداد زیادی بیمار رو با هزینه بالاتر ببینه قطعا درآمد بالایی میتونه داشته باشه. ولی دومی که اینقد مهارت و سرعت عمل نداره نمیتونه تعداد زیادی مریض رو ویزیت کنه و درامد کمتری داره. پس مهارت داشتن تو کار دندان خیلی خیلی خیلی مهمه مخصوصا در سالهای اینده که تعداد دندانپزشک ها بیشتر میشه و وضعیت رقابتی تر میشه. بنابرین اگه میخوای بری دندان باید جوری دروس تئوری و مخصوصا مهم تر از اون عملی ها رو کار کنی و یاد بگیری که دندانپزشک ماهری از آب در بیای چون مثلا تا ۱۰ سال دیگه اگه فقط مدرک دندانپزشکی گرفته باشی اما مهارت و سرعت عمل کافی نداشته باشی از رقبای دندانپزشکت عقب میمونی چون فضا رقابتی تر شده اون موقع دندانپزشک بیشتر شده و معروف شدن و اگه وارد باشی برات مشتری جذب میشه نه صرفا مدرک دکتری دندانپزشکی داشته باشی. درحالیکه الان تو خیلی از مناطق محروم که تعداد دندانپزشک ها کم هست مردم میرن حتی پیش دندانپزشکی که شاید چندان کارش خوب نباشه تا چند هفته توی نوبت هستن یعنی تو این مناطق صرفا کسی دندانپزشک باشه کارش میگیره براش ولی تا ۱۰ سال دیگه دندانپزشک یقینا بیشتر میشه و فضا رقابتی تر میشه. پس کسی اون موقع موفق تر و   مشتری دار تر هست که کاربلدتر باشه و مهارت بیشتری داشته باشه.

– گاهی هم خود دندانپزشک نمیخواد اصلا خودشو اذیت کنه یا نمیخواد بهش فشار جسمی بیاد زیاد کار نمیکنه! مثلا مطب نداره فقط توی یک کلینیک کار میکنه روزی چند ساعت و تفریحی کار میکنه و زیاد انگیزه ای برا پول دراوردن بیشتر نداره! یه دندانپزشک بود خیلی آدم باحالی بود کلا تو قید پول جمع کردن نبود زیاد مریض میرفت پیشش گاهی میگفت هر چقدر دوس داشتی پول بده. چند روز کار میکرد جمع میکرد میرفت برا خودش تفریح  و صفا. یادش بخیر رفت از اینجا. یه دندانپزشک دیگه میبینی شدید خودشو درگیر کار میکنه چند سال سختی میده به خودش کار کار کار حتی تا نزدیکای اخر شب تو مطب مشتری داره کار میکنه که پول زیادی جمع کنه و بعدش از دندانپزشکی بیاد بیرو بزنه تو کار ساخت و ساز، بساز بفروش، از ایران بره یا هر کاری ک برنامه داره با پولش انجام بده. کلا پولدار شدن دندانپزشک ها صرفا به خاطر کار دندانشون نیست بعضی ها فکر اقتصادی خوبی دارن پولشون رو جاهایی سرمایه گذاری میکنن که درامدزایی خوبی داشته باشه. اینا دیگه بستگی به خودت داره.

 

سایر عوامل موثر بر درآمد دندانپزشک:

علاوه بر اینها چیزای دیگه هم رو کسب درآمد و مشتری داشتن تاثیر داره برای دندانپزشک: راه اومدن با بیمه ها، خوش برخورد بودن، مطب شیک و تمیز، استفاده کردن از ابزار و مواد درجه ۱، خسیس بازی در نیاوردن، و علم این کار رو داشتن. تبلیغات هم موثره خیلی موثره. یه مورد مهم دیگه هم منشی خوب هست. منشی خیلی مهمه. منشی میتونه مشتری جذب کنه یا مشتری ها رو فراری بده. رعایت بهداشت وسایل مهمه استریل کردن چون امکان انتقال ایدز و هپاتیت و … از بیمار قبلی به بیمار جدید که ابزارها میره توی دهنش هست کافیه مشتری ها برن بگن فلان دندانپزشک بهداشت رعایت نمیکنن اون وقت خیلیا ریسک نمیکنن بیاد پیش اون دندانپزشک یه وقت ایدز و هپاتیت نگیرن اینجوری مشتری هاش کم میشه! در ضمن جدا از مشتری خود آدم هم باید وجدان کاریش رو داشته باشه مدیونیت داره بهداشت کار رو رعایت نکنه. یه سری کارهای معنوی چه اشکال داره چند وقت یک بار با موسسه خیریه ای قرارداد ببندی بچه های یتیم رو یک روز رایگان یا نصف قیمت دندون هاشون ویزیت کنی اینجورکارها هم برکت میده به زندگی و و رزق و روزی رو زیاد میکنه. حالا اگه کسی به اینجور کارها هم اعتقاد نداره حداقلش بین اون چند نفر شاید چهار تا مشتری پولی هم براش جور شد از اطرافیان همون بچه ها J و یه تبلیغی هم شد براش اصلا!!! (هر چند به نظرم نیت آدم پاک باشه و برای رضای خدا این کار رو بکنه، خدا هم بی جواب نمیزاره بمونه). یا یه چیز دیگه باید بزاری بیمار بی حس بشه بعد کارت رو شروع کنی. تو مصرف داروی بی­حسی هم نباید خسیس بازی درآورد تا مریض درد نکشه. من رفتم پیش فلان دندانپزشک یک بار تا امپول بی حسی رو زد سریع کارش رو شروع کرد یعنی چنان میزد تو ریشه دندونم که پوکیدم از شدت درد فقط به روی خودم نیاوردم! باید صبر کنی چند دقیقه بی حس بشه اما ایشون چون میخواست سریع بره یا مثلا مشتری بعدی بیاد نزاشت بی حس بشه فورا شروع کرد! خوب من اینو به یکی دیگه گفتم اونم تایید کرد با خودشم این کار رو کرده و دیگه تصمیم گرفتیم پیش این دندانپزشک نریم! خوب این عامل باعث پریدن مشتری میشه. ارتباط برقرار کردن با بیمار مهمه خیلی دکترها هستن حتی شاید کارشون اونقدرها هم خوب نیست اما خوش برخورد هستن حداقل بیمارهایی که اخلاق دکتر براشون مهمه خیلی جذب این دکترها میشن. دکتری که به حرف آدم گوش میده آدم بیشتر دوس داره بره پیشش تا دکتری که فقط میخواد زودتر از اتاقش بری بیرون و مریض بعدی بیاد تو!!!

– کسی میتونه موفق باشه که اولا کاربلد باشه خوب یاد بگیره کارهای دندانپزشکی رو و ثانیا حاضر باشه اوایل کار حداقل توی مناطقی که نیاز بیشتری ب دندانپزشک هست کار کنه و نخواد از اولین روز تو کلان شهر مطب بزنه حتما! باید اوایل با شرایط سخت تر و درامد کمتر راضی بشه کار کنه تا کم کم پیشرفت کنه.

 

تعداد دندان های پوسیده مردم ایران در سنین مختلف:

حقیقت اینه که وضعیت بهداشت دهان ودندان توی ایران داره بدتر میشه! یعنی روز به روز تعداد دندون های پوسیده مردم ایران بیشتر میشه و نیاز به دندانپزشک هم بیشتر میشه و قطعا تا چند سال آینده میشه پیش بینی کرد این وضعیت بد دهان و دندان در ایران ادامه پیدا میکنه. الان متاسفانه خیلی از جوان های ما سیگاری و قلیونی شدن، مصرف نوشیدنی های گاز دار و نوشابه ها، بالا رفتن میانگین سنی کشور و خیلی چیزای دیگه عامل افزایش پوسیدگی دندان بین مردم ما شدن. حدود ۸۰ درصد ایرانی های بالای ۶۰ سال دندان مصنوعی دارن و تقریبا همه دندون هاشون رو از دست دادن!!! حساب کن یعنی چند بار در عمرشون رفتن پیش دندانپزشک؟ متوسط آماری که اعلام کردن این هست که  هر ایرانی تا سن ۱۵ سالگی ۳ تا دندان خراب، تا ۳۵ سالگی ۹ دندون خراب و تا ۴۵ سالگی ۱۲ دندون خراب داره! شاید خیلی از ماها تا آخر عمرمون حتی یک بار هم به متخصص قلب، متخصص مغز و اعصاب، متخصص اطفال و … مراجعه نکنیم ولی اگه به سن ۴۵ سالگی برسیم میانگین ۱۲ تا دندون خراب داریم یعنی حساب کن تا اون سن چند بار باید بریم پیش دندانپزشک؟!؟ هرچند این صرفا ملاک برتری دندان نیست و در کل درآمد بازار کار و درآمد اکثر متخصص های پزشکی بیشتر از دندان هست  و تعرفه هاشون در بخش خصوصی بالاست. به هر حال پزشک متخصص هم مشتری های خودشو داره. یک جراح متخصص یا فوق تخصص یک عمل جراحی مغز انجام میده چند ساعت کلی پول گیرش میاد شاید درامد یک ماه یک دندانپزشک رو در یک روز بدست بیاره! علاوه بر این درسته بیماری های دهان و پوسیدگی دندان داره زیاد میشه ولی باید در نظر داشت که نرخ رشد جمعیت کشور و زاد و ولد نسبت به قبلا کم شده (هر یک نفر کمتر به دنیا بیاد ۳۲ تا دندان کمتر وارد این دنیا میشه! و تعداد فارغ الحصیل­ های رشته دندانپزشکی هم نرخ رشد بیشتری نسبت به قبل پیدا کرده. این عوامل منفی موثر بر بازار کار دندانپزشکی رو هم باید در نظر داشت.

 

وابستگی درآمد دندانپزشک به وضعیت مالی مردم منطقه:

اگه کسی ناراحتی قلبی داشته باشه بعیده به متخصص قلب مراجعه نکنه (با حداقلش پزشک عمومی)، اگه کسی یک دفعه چشماش تار بشه هیچی نبینه میره چشم پزشک و به همین ترتیب واسه سایر تخصص های پزشکی. ولی مورد هست زیاد هم هست که دندانشون درد میگیره نمیرن دکتر تا یه وقت نگه نیاز به عصب کشی و پر کردن و پول ازشون بگیره! میزارن خوب دندانش خراب بشه با دردش که گاهی درد داره گاهی نداره سر میکنن تا اینقد خراب بشه که دیگه تنها راهش کشیدن کامل دندانه بشه و پول کمتری بدن! من سراغ دارم کسی که ۱۰ ماه تمام دندانش که هم سیاه شده هم در حین نخ دندان کشیدن تکه ای ازش شکسته و پریده رو نبرده پیش دندانپزشک چون پولشو نداشت! یعنی شاید هم پول داشت ولی میخواست صرف کارهای دیگه کنه نمیخواست پول بده دندانپزشک! یا یکی بود کار عصب کشی و پر کردن دندانش دو جلسه باید میبود جلسه اول رو انجام داده بود جلسه بعد رفته بود تا چند ماه بعد زنگ زده بود گفته بود میتونم الان واسه جلسه دوم بیام؟؟؟! اینجوریه واقعا درآمد دندانپزشک چون اکثرا وارد بخش خصوصی میشن و تعرفه های دندانپزشکی بالات تا حدودی بیشتر از پزشک به وضعیت اقتصادی و مالی مردم اون منطقه بستگی داره. باورت میشه یکی بود تو یه روستا از شهرستان های محروم کشور من از نزدیکانش شنیدم سنجاق داغ میکرد فرو میکرد تو دندانش که دردش از بین بره ولی حاضر نمیشد بره پیش دندانپزشک!!! حالا این آقا یکدفعه دل درد شدید و ادامه دار بگیره جز رفتن پیش پزشک راهی نداره. یا مثلا طرف وقتی وضع مالیش خوبه یه مقطع میره نگین میزاره واسه دندونش، ارتودنسی و کارای زیبایی میکنه، جرم گیری و بلیچینگ و … چیزهایی که شاید از نظر خودش ضرورتی ندارن و بدون اونها هم میشه به حیات مبارک ادامه بده! ولی وقتی وضع مالیش خراب میشه نه نگین میزاره، نه ارتودنسی، نه جرم گیری دندان، با همون دندون های زرد میسازه! یه چیزی هست مثل عمل زیبایی دماغ طرف وقتی پول نداره با همون دماغ فعلیش مجبور بسازه! یکی برام تعریف کرد گفت یه دندانپزشک بود مشتریش بودم همیشه میرفتم پیشش برا دندونام و هر وقت میرفتم واسه چند هفته بعد نوبت میداد بهم چون نوبت هاش پر بود همیشه. گفت تازگی ها رفتم پیشش مثلا واسه فرداش گفت بیا و زود بهم نوبت داد! به منشیش گفتم چطور شده اینقد زود نوبت دادید؟ گفت که آقا مردم پول ندارن نمیان دندون هاشون رو درست کنن مشتری کم شده دیگه زود نوبتت میشه! اینجوریه که دندانپزشکی در بخش خصوصی به وضعیت مالی مردم و رکود و رونق اقتصادی کشور هم تا حد زیادی بستگی داره.

 

ضرورت تخصص رشته دندانپزشکی بعد از عمومی:

بعضی از دندانپزشک های عمومی خودشون رو همه فن حریف میدونن و در بعضی کارهای کاملا تخصصی مثل ایمپلنت و ارتودنسی و … هم وارد میشن مثلا  تخصص ارتودنسی یا ایمپلنت نداره و دندانپزشک عمومیه ولی دوره بورد ۶ ماهه این ها رو میگذرونه و بدون اینکه تخصص گرفته باشه انواع کارهای تخصصی دندان رو انجام میده! خیلی وقت ها مشتری هم راضی هست اما گاهی ممکنه خراب کنه چون تخصص این زمینه رو نداره. واسه همینه بیشترین شکایت بین مشاغل درمانی شکایت از دندانپزشک ها هست هرچند بیشتر این شکایت ها به جایی نمیرسه و اخر سر هیچ اتفاقی برای دندانپزشک نمیفته! البته اگه کسی اشتباهی کنه یه چیزی هست به نام بیمه پزشکی که خسارتش رو در بعضی موارد میدن و پزشک یا دندانپزشک متضرر نمیشه زیاد. منظورم اینه خیلی از دندانپزشک های عمومی تخصص هم نمیگیرن ولی کار تخصص رو انجام میدن حالا یا خوب یا بد به هر حال انجام میدن! اما یک پزشک عمومی واسه انجام خیلی از کارهای تخصصی باید بره مدرک تخصص بگیره حتما و حداقل ۳ سال تا ۶ سال دوره تخصص بگذرونه مثلا پزشک عمومی نمیتونه جراحی قلب انجام بده، نمیتونه جراحی مغز انجام بده، نمیتونه جراحی بینی انجام بده (عمل دماغ) یا خیلی کارهای دیگه که مختص پزشک متخصص هستن نه پزشک عمومی. یعنی شاید بشه گفت فعلا در رشته دندانپزشکی به اندازه پزشکی گرفتن مدرک تخصص الزامی نیست!!! حداقل واسه بعضی تخصص های دندان. دلیل دیگش این هست که اختلاف درامد دندانپزشک عمومی و بعضی متخصص های رشته دندانپزشکی شاید به اندازه اختلاف درامد پزشک عمومی و متخصص اونقدها چشمگیر نباشه (بازم میگم در ۱۰۰ درصد موارد اینجور نیست همیشه). اما ممکنه این روند همینجور ادامه پیدا نکنه و با اگاه تر شدن اطلاعات اکثر مردم و زیاد شدن متخصص ها، ادامه تخصیل در مقطع تخصص رشته دندانپزشکی هم به اندازه پزشکی در چند سال آینده ضروری بشه.

 

دندانپزشکی

ظرفیت پذیرش رشته دندانپزشکی دانشگاه های دولتی: ظرفیت پذیرش سالانه دندانپزشکی دانشگاه های دولتی سالانه حدود ۱۵۰۰ نفر هست که بیشتر این ظرفیت دانشگاه های دوره روزانه هستند و مابقی پردیس خودگردان و مازاد هستند. پذیرش دانشگاه آزاد جدای از دانشگاه های دولتیه. دکتر یاسمن صادقی چند تا از واحدهای دانشگاه آزاد هم دانشجوی رشته دندانپزشکی از طریق کنکور سراسری با آزمون پذیرش میکنن: دانشگاه آزاد تهران، تبریز، بروجرد، اصفهان (خوراسگان) و شیراز. گران ترین رشته تحصلیی دانشگاه آزاد و پردیس خودگردان از نظر شهریه رشته دندانپزشکی و بعد پزشکیه. قبولی دانشگاه ازاد هم برخلاف دولتی بر اساس سهمیه مناطق نیست بلکه بر اساس تراز کل شما و رتبه کشوری شماست و بومی گزینی هم مطرح نیست.   آخرین رتبه قبولی رشته دندانپزشکی دولتی روزانه و پردیس خودگردن: رتبه های لازم برای قبولی رشته دندانپزشکی دانشگاه های دولتی با هم فرق داره و بستگی به چند عامل داره؛ مثلا دندانپزشکی روزانه باشه یا تعهد خدمت یا ظرفیت مازاد یا پردیس خودگردان، کدوم دانشگاه باشه، داوطلب منطقه ۱ یا ۲ یا ۳ باشه، رتبه زیرگروه ۱ شما چند باشه، بومی اون ناحیه مورد نظر باشید یا غیربومی و حتی برای دوره روزانه جنسیت شما هم تاثیر داره چون رشته دندانپزشکی جزو رشته هایی است که ظرفیت پذیرش روزانه اش بین آقایان و خانم ها یکسان تقسیم شده. همه اینها روی آخرین رتبه لازم برای قبولی رشته دندانپزشکی تاثیر داره. ولی آخرین رتبه های قبولی در دو سه سال اخیر تا زیر ۳۰۰۰ منطقه ۳ و زیر ۴۰۰۰ منطقه دو بوده که ظرفیت مازاد یا پردیس خودگردان جاهایی مثل بندرعباس و زاهدان دندانپزشکی قبول شدن. به همین ترتیب، دانشگاه های سطح بالاتر و دوره روزانه رتبه بهتری لازم داره.   دو آزمون مهم در طول ۶ سال تحصیل رشته دندانپزشکی: در دندانپزشکی هم مثل پزشکی و داروسازی بعد از اینکه درس های عمومی و درس های علوم پایه دانشگاه رو گذراندید باید در آزمون جامع علوم پایه شرکت کنید و اگر چند بار در این آزمون رد بشن دیگه نمیتونین رشته دندانپزشکی رو ادامه بدین و فقط میتونین به یک رشته کاردانی یا کارشناسی تغییر رشته بدین. قبل از شروع دوره کارورزی هم یک آزمون دارید به نام پره اینترنتی یا پیش کارورزی که اونجا هم باید حداقل ۵۰ درصد نمره رو کسب کنید تا بهتون اجازه بدن وارد دوره اینترنی یا کارورزی بشین. تا حداکثر ۳ بار میتونید در آزمون پره اینترنتی شرکت کنید. اینجا هم اگه رد بشید دیگه نمیتونین رشته دندانپزشکی رو ادامه بدین و اجازه دارید به یک رشته پایین تر کاردانی یا کارشناسی تغییر رشته بدین.   درس های رشته دندانپزشکی: در دندانپزشکی، بعد از دو سال که مباحث عمومی پزشکی رو بخونی کم کم وارد درس های محدود به دهان و سر و گردن میشی. از سال سوم دانشجویی هم وارد کارهای کلینیکی میشی بعدش  کم کم تمرکز میره روی دهان و دندان بیمارها. درس های دندانپزشکی تا حدودی آسان تر از درس های پزشکی و داروسازی هستن. اما در دندانپزشکی کار عملی بیشتری از دانشجوی میکشن و تعدا واحدهای عملی بیشتری داره. سطح دشواری درس های رشته دندانپزشکی: دوران تحصیل دانشجویی دندان از نظر درس و مطالب تئوری سر کلاس نسبتا از پزشکی و از داروسازی کمی راحتتره. سریعتر هم مدرک میگیری (یک تا یک و نیم سال زودتر از پزشکی دکتر میشی). دندانپزشکی عمومی هم مثل داروسازی ۶ ساله است. البته تفاوت سختی و آسونی درس ها انقدر هم زیاد نیست و اگه کمی درس های تئوری راحت تر یا کم حجم تر باشن، در عوض دانشجوهای رشته دندانپزشکی فشار جسمی و فیزیکی بیشتری روشون هست.   کار عملی دندانپزشک مهمتر از سواد تئوری: در پزشکی مخصوصا دوره عمومی درس خوندن دوره دانشجویی و تسلط کافی به مباحث کتاب ها در کنار کار بالینی مهم تر از دندانپزشکی است. اما در دندانپزشکی کار عملی و مهارت دست که بلد باشین روی دندان انجام بدین از درس خوندن مهم تره. یعنی اگر خیلی مطالب علمی بلد باشید و مطالعه زیادی داشته باشد ولی در کار عملی و دستی ضعیف باشید دندانپزشک خوبی نخواهید شد. دندانپزشکی مثل پزشکی نیست که با نسخه نوشتن هم شاید بتونید درآمد داشته باشید، باید کار عملی انجام بدین.   تماس با خون و مرگ بیمار در رشته دندانپزشکی:  بر خلاف پزشکی، یک دندانپزشک با مرگ و زندگی زیاد در تماس نیست. خطر جانی کمتر بیمارهای یک دندانپزشک رو تهدید میکنه تا بیماران یک پزشک. تا حدودی کار دندانپزشکی تمیزتر از پزشکی هست از نظر خون و دمل و زخم و سوختگی و … که پزشکی زیاد باهاش سر و کار داره. البته بعضی بیماری های دهان و دندان و تخصص های مثل جراحی فک و صورت همیشه با آلودگی های محیط دهان و خون در ارتباط هستن هر چند در پزشکی هم تخصصی مثل رادیولوژی خیلی لوکس و تمیزه و از این نظر مشکلی نداره. خیلی از تخصص ها و فوق تخصص های دیگه پزشکی هم که جراحی نمیکنن باز هم از این نظر کارشون تمیزه. شیفت شب و کشیک اجباری رشته دندانپزشکی: نه دوران دانشجویی و نه در حین کار دندانپزشکی شیفت شب و کشیک اجباری نداره مگه اینکه خودت بخوای! اما پزشکی شیفت شب و کشیک اجباری داره هم دوران تحصیل عمومی، هم رزیدنتی و هم در حین طرح و معمولا بعضی تخصص ها بعد از طرح هم شیفت شب و کشیک اجباری دارن. در پزشکی دوره دانشجویی مثلا ممکنه شیفت شب بوده باشی از شب تا صبح کشیک بودی و صبح هم گاهی وقتا باید برگردی خوابگاه یا خونه بشینی درس بخونی. ولی دندان و داروسازی شیفت شب اجباری در مقطع عمومی ندارن. بعد از دوره دانشجویی هم اگه دندانپزشک مطب بزنه و فقط در مطب خودش کار کنه هر ساعت بخواد یا هر روز یا روزهایی از هفته میتونه مطبش رو باز کنه و الزام نداره حتما فلان روزها و ساعت ها کار کنه در مطبش کار کنه. البته کسانی که در کلینیک یا جاهایی مثل تامین اجتماعی و درمانگاه دولتی کار میکنن موظفن ساعات خاصی از روز سر کار باشن. اما کسی که مطب شخصی داره ساعات کارش دست خودشه. اما سال های اول که طرح هست یا درمانگاه دولتی باید ساعات اداری کار کنه. اما در پزشکی شیفت شب و آنکال بودن رو همیشه داری و پرستاری هم همینجوره ممکنه یهو نصف شب به یک پزشک شیفت زنگ بزنن بگن پاشو سریع بیا مریض اورژانسی داری مخصوصا در مورد پزشک عمومی که دیگه تقریبا کمتر پزشکی عمومی میره مطب میزنهچون  برای پزشک عمومی مطب زدن در اکثر شهرها الان زیاد نمیصرفه الان (البته نه همه شهرها) چون تا پزشک متخصص هست مردم اول میرن پیش متخصص و فوق تخصص و کمتر میرن مطب عمومی. اگر هم برن پیش عمومی که البته خیلیا هنوز میرن، اول میرن پیش پزشکان عمومی با سابقه و معروف و کمتر سراغ مطب شخصی یک پزشک عمومی تازه کار میرن. به عنوان نمونه عینی میگم دوست م پزشکی عمومیه میگه نمیخوام مطب بزنم چون مطب الان اینجا درامد نداره تا دکتر فلانی و فلانی هست (دوتا پزشک عمومی معروف هستن این دو نفر) کسی پیش من نمیاد باید فعلا همون بیمارستان یا روستاها کار کنم. بیمارستان هم شیفت شب و آنکال و کشیک اجباری رو همیشه داره. البته پزشکی عمومی الان به جز بیمارستان، در درمانگاه، شبکه بهداشت، تامین اجتماعی، پزشکی قانونی و … هم پزشک عمومی میتونه کار کنه.

https://drshamsdentist.com/%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AD%DB%8C-%D9%84%D8%A8%D8%AE%D9%86%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AA/

دندانپزشکی

ظرفیت پذیرش رشته دندانپزشکی دانشگاه های دولتی:

ظرفیت پذیرش سالانه دندانپزشکی دانشگاه های دولتی سالانه حدود ۱۵۰۰ نفر هست که بیشتر این ظرفیت دانشگاه های دوره روزانه هستند و مابقی پردیس خودگردان و مازاد هستند. پذیرش دانشگاه آزاد جدای از دانشگاه های دولتیه. بهترین دندانپزشک زیبایی  در رشت چند تا از واحدهای دانشگاه آزاد هم دانشجوی رشته دندانپزشکی از طریق کنکور سراسری با آزمون پذیرش میکنن: دانشگاه آزاد تهران، تبریز، بروجرد، اصفهان (خوراسگان) و شیراز. گران ترین رشته تحصلیی دانشگاه آزاد و پردیس خودگردان از نظر شهریه رشته دندانپزشکی و بعد پزشکیه. قبولی دانشگاه ازاد هم برخلاف دولتی بر اساس سهمیه مناطق نیست بلکه بر اساس تراز کل شما و رتبه کشوری شماست و بومی گزینی هم مطرح نیست.

 

آخرین رتبه قبولی رشته دندانپزشکی دولتی روزانه و پردیس خودگردن:

رتبه های لازم برای قبولی رشته دندانپزشکی دانشگاه های دولتی با هم فرق داره و بستگی به چند عامل داره؛ مثلا دندانپزشکی روزانه باشه یا تعهد خدمت یا ظرفیت مازاد یا پردیس خودگردان، کدوم دانشگاه باشه، داوطلب منطقه ۱ یا ۲ یا ۳ باشه، رتبه زیرگروه ۱ شما چند باشه، بومی اون ناحیه مورد نظر باشید یا غیربومی و حتی برای دوره روزانه جنسیت شما هم تاثیر داره چون رشته دندانپزشکی جزو رشته هایی است که ظرفیت پذیرش روزانه اش بین آقایان و خانم ها یکسان تقسیم شده. همه اینها روی آخرین رتبه لازم برای قبولی رشته دندانپزشکی تاثیر داره. ولی آخرین رتبه های قبولی در دو سه سال اخیر تا زیر ۳۰۰۰ منطقه ۳ و زیر ۴۰۰۰ منطقه دو بوده که ظرفیت مازاد یا پردیس خودگردان جاهایی مثل بندرعباس و زاهدان دندانپزشکی قبول شدن. به همین ترتیب، دانشگاه های سطح بالاتر و دوره روزانه رتبه بهتری لازم داره.

 

دو آزمون مهم در طول ۶ سال تحصیل رشته دندانپزشکی:

در دندانپزشکی هم مثل پزشکی و داروسازی بعد از اینکه درس های عمومی و درس های علوم پایه دانشگاه رو گذراندید باید در آزمون جامع علوم پایه شرکت کنید و اگر چند بار در این آزمون رد بشن دیگه نمیتونین رشته دندانپزشکی رو ادامه بدین و فقط میتونین به یک رشته کاردانی یا کارشناسی تغییر رشته بدین.

قبل از شروع دوره کارورزی هم یک آزمون دارید به نام پره اینترنتی یا پیش کارورزی که اونجا هم باید حداقل ۵۰ درصد نمره رو کسب کنید تا بهتون اجازه بدن وارد دوره اینترنی یا کارورزی بشین. تا حداکثر ۳ بار میتونید در آزمون پره اینترنتی شرکت کنید. اینجا هم اگه رد بشید دیگه نمیتونین رشته دندانپزشکی رو ادامه بدین و اجازه دارید به یک رشته پایین تر کاردانی یا کارشناسی تغییر رشته بدین.

 

درس های رشته دندانپزشکی:

در دندانپزشکی، بعد از دو سال که مباحث عمومی پزشکی رو بخونی کم کم وارد درس های محدود به دهان و سر و گردن میشی. از سال سوم دانشجویی هم وارد کارهای کلینیکی میشی بعدش  کم کم تمرکز میره روی دهان و دندان بیمارها. درس های دندانپزشکی تا حدودی آسان تر از درس های پزشکی و داروسازی هستن. اما در دندانپزشکی کار عملی بیشتری از دانشجوی میکشن و تعدا واحدهای عملی بیشتری داره.

سطح دشواری درس های رشته دندانپزشکی:

دوران تحصیل دانشجویی دندان از نظر درس و مطالب تئوری سر کلاس نسبتا از پزشکی و از داروسازی کمی راحتتره. سریعتر هم مدرک میگیری (یک تا یک و نیم سال زودتر از پزشکی دکتر میشی). دندانپزشکی عمومی هم مثل داروسازی ۶ ساله است. البته تفاوت سختی و آسونی درس ها انقدر هم زیاد نیست و اگه کمی درس های تئوری راحت تر یا کم حجم تر باشن، در عوض دانشجوهای رشته دندانپزشکی فشار جسمی و فیزیکی بیشتری روشون هست.

 

کار عملی دندانپزشک مهمتر از سواد تئوری:

در پزشکی مخصوصا دوره عمومی درس خوندن دوره دانشجویی و تسلط کافی به مباحث کتاب ها در کنار کار بالینی مهم تر از دندانپزشکی است. اما در دندانپزشکی کار عملی و مهارت دست که بلد باشین روی دندان انجام بدین از درس خوندن مهم تره. یعنی اگر خیلی مطالب علمی بلد باشید و مطالعه زیادی داشته باشد ولی در کار عملی و دستی ضعیف باشید دندانپزشک خوبی نخواهید شد. دندانپزشکی مثل پزشکی نیست که با نسخه نوشتن هم شاید بتونید درآمد داشته باشید، باید کار عملی انجام بدین.

 

تماس با خون و مرگ بیمار در رشته دندانپزشکی: 

بر خلاف پزشکی، یک دندانپزشک با مرگ و زندگی زیاد در تماس نیست. خطر جانی کمتر بیمارهای یک دندانپزشک رو تهدید میکنه تا بیماران یک پزشک. تا حدودی کار دندانپزشکی تمیزتر از پزشکی هست از نظر خون و دمل و زخم و سوختگی و … که پزشکی زیاد باهاش سر و کار داره. البته بعضی بیماری های دهان و دندان و تخصص های مثل جراحی فک و صورت همیشه با آلودگی های محیط دهان و خون در ارتباط هستن هر چند در پزشکی هم تخصصی مثل رادیولوژی خیلی لوکس و تمیزه و از این نظر مشکلی نداره. خیلی از تخصص ها و فوق تخصص های دیگه پزشکی هم که جراحی نمیکنن باز هم از این نظر کارشون تمیزه.

شیفت شب و کشیک اجباری رشته دندانپزشکی:

نه دوران دانشجویی و نه در حین کار دندانپزشکی شیفت شب و کشیک اجباری نداره مگه اینکه خودت بخوای! اما پزشکی شیفت شب و کشیک اجباری داره هم دوران تحصیل عمومی، هم رزیدنتی و هم در حین طرح و معمولا بعضی تخصص ها بعد از طرح هم شیفت شب و کشیک اجباری دارن.
در پزشکی دوره دانشجویی مثلا ممکنه شیفت شب بوده باشی از شب تا صبح کشیک بودی و صبح هم گاهی وقتا باید برگردی خوابگاه یا خونه بشینی درس بخونی. ولی دندان و داروسازی شیفت شب اجباری در مقطع عمومی ندارن.
بعد از دوره دانشجویی هم اگه دندانپزشک مطب بزنه و فقط در مطب خودش کار کنه هر ساعت بخواد یا هر روز یا روزهایی از هفته میتونه مطبش رو باز کنه و الزام نداره حتما فلان روزها و ساعت ها کار کنه در مطبش کار کنه. البته کسانی که در کلینیک یا جاهایی مثل تامین اجتماعی و درمانگاه دولتی کار میکنن موظفن ساعات خاصی از روز سر کار باشن. اما کسی که مطب شخصی داره ساعات کارش دست خودشه. اما سال های اول که طرح هست یا درمانگاه دولتی باید ساعات اداری کار کنه.
اما در پزشکی شیفت شب و آنکال بودن رو همیشه داری و پرستاری هم همینجوره ممکنه یهو نصف شب به یک پزشک شیفت زنگ بزنن بگن پاشو سریع بیا مریض اورژانسی داری مخصوصا در مورد پزشک عمومی که دیگه تقریبا کمتر پزشکی عمومی میره مطب میزنهچون  برای پزشک عمومی مطب زدن در اکثر شهرها الان زیاد نمیصرفه الان (البته نه همه شهرها) چون تا پزشک متخصص هست مردم اول میرن پیش متخصص و فوق تخصص و کمتر میرن مطب عمومی. اگر هم برن پیش عمومی که البته خیلیا هنوز میرن، اول میرن پیش پزشکان عمومی با سابقه و معروف و کمتر سراغ مطب شخصی یک پزشک عمومی تازه کار میرن.
به عنوان نمونه عینی میگم دوست م پزشکی عمومیه میگه نمیخوام مطب بزنم چون مطب الان اینجا درامد نداره تا دکتر فلانی و فلانی هست (دوتا پزشک عمومی معروف هستن این دو نفر) کسی پیش من نمیاد باید فعلا همون بیمارستان یا روستاها کار کنم.
بیمارستان هم شیفت شب و آنکال و کشیک اجباری رو همیشه داره. البته پزشکی عمومی الان به جز بیمارستان، در درمانگاه، شبکه بهداشت، تامین اجتماعی، پزشکی قانونی و … هم پزشک عمومی میتونه کار کنه.

https://drshamsdentist.com/%D8%B9%D8%B5%D8%A8-%DA%A9%D8%B4%DB%8C-%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AA/

دندانپزشکی

دندان‌ها سخت‌ترین ساختار در بدن انسان هستند. نوع، تعداد و ریشه و آرایش آنها در دهان نشان‌دهنده وضعیت دندان‌ها است. دندانپزشکی در رشت  انسان دو نوع دندان دارد. دندان‌های شیری و دندان‌های دائمی. دندان‌های شیری یا دندان‌های اولیه موقتی هستند. دندان‌های شیری از زمان جنینی شکل می‌گیرند و در دوران نوزادی (از 6 ماهگی تا 3 سالگی) رشد می‌کنند. معمولاً در سنین 12 تا 14 سالگی همه دندان‌های شیری با دندان‌های دائمی جایگزین می‌شوند. دندان‌های دائمی (دندان‌های بزرگسالی) دومین گروه از دندان‌ها هستند که معمولاً تعداد آنها 32 عدد است. اولین دندان‌های دائمی در سنین حدود 6 سالگی رشد کرده و معمولاً اولین آنها دندان‌های آسیاب است که درست پشت دندان‌های مولار “شیری” رشد می‌کند.

همان‌طور که احتمالاً شما می‌دانید انواع مختلفی دندان در لثه وجود دارد که هر کدام نقش متفاوتی دارند. انواع دندان‌های انسانی کدامند؟ و هر کدام چه نقشی دارند؟ متخصصین کلینیک دندانپزشکی ویستا معتقدند که دانستن پاسخ این پرسش‌ها به مراقبت بهتر از دندان‌ها کمک می‌کند. برای دریافت مشاوره از متخصصین ما یا جهت رزرو نوبت از  می‌توانید با ما تماس حاصل فرمایید.

 

وظایف دندان‌ها


جویدن

جویدن مهم‌ترین وظیفه دندان‌ها است. دندان‌ها قسمتی از سیستم گوارش هستند و جویدن اولین مرحله فرایند گوارش است. در صورت نبودن دندان، عمل هضم مختل شده و اختلالات زیادی در جذب مواد غذایی رخ می‌دهد. متناسب با محل و نوع هر دندان، دندان‌ها نقش متفاوتی در برش، پاره کردن یا جویدن غذا دارند.

زیبایی‌

دندان‌ها به خصوص آن‌هایی که قابل‌ دیدن هستند نقش عمده‌ای در زیبایی فرد دارند. محل، شکل و رنگ دندان‌ها تأثیر بسزایی در شخصیت هر فرد دارند.

تلفظ

دندان‌ها به تلفظ دقیق ما کمک کرده و نقش مهمی در تلفظ اصوات دارند. زمانی که دندان‌ها افتاده باشند (به خصوص دندان‌های بالایی جلویی) تکلم و تلفظ عادی به شدت مختل می‌شود.

تاج دندان

تاج دندانی قسمتی از دندان است که با مینا پوشیده شده است و معمولاً این قسمت از دندان در دهان قابل مشاهده است. تاج دندان در بالای لثه قرار گرفته است و متناسب با نوع دندان (دندان آسیاب یا مولر، دندان نیش و دندان ثنایا) شکل‌های متفاوتی دارد. به مرور زمان تاج دندان دچار تغییرات زیادی می‌شود: سایش، بلند شدن (ناشی از تحلیل لثه) و پوسیدگی که به دلیل دمینراله شدن و تخریب بافت سخت تاج دندان ایجاد می‌شوند.

ریشه

ریشه قسمتی از دندان است که در لثه قرار گرفته است. این قسمت، دندان در سوکت استخوانی آن محکم نگه داشته است و به طور طبیعی نمی‌توان آن را دید.
ریشه به وسیله بافت‌های همبند خاصی که به آنها رباط لثه‌ای گفته می‌شود به استخوان فک متصل شده است. هر دندان ممکن است یک یا چند ریشه داشته باشد. به طور عادی، دندان‌های جلویی (دندان نیش و دندان ثنایا) یک ریشه دارند در حالی که دندان‌های آسیاب دو، سه یا تعداد بیشتری ریشه دارند که البته در هر فرد ممکن است متفاوت باشد.

مینای دندان

مینای دندان سخت‌ترین قسمت دندان است که به میزان زیادی مینراله شده است؛ 96 درصد مینای دندان شامل مواد معدنی است و مابقی آن آب و ترکیبات مواد آلی است. مینای دندان روی عاج دندان را پوشانده است و ضخامت آن در قسمت‌های مختلف دندان متفاوت است. عروق خونی یا عصبی روی مینای دندان وجود ندارد بنابراین آسیب‌دیدگی مینای دندان بدون درد است.

سمنتوم

سمنتوم قسمت استخوانی شکل دندان است که روی ریشه را پوشانده است. رنگ این قسمت از دندان زرد بوده و نرم‌تر از عاج یا مینای دندان است.

عاج دندان

عاج بخشی از دندان است که بین مینای دندان و سمنتوم و حفره پالپ قرار گرفته است. این بلندترین قسمت دندان است که رنگ آن معمولاً خاکستری کم‌رنگ یا زرد است.عاج دندان با سلول‌هایی که در پالپ دندان قرار گرفته‌اند (اودوتوبلاست) ساخته می‌شود. عاج حفره‌های ریز میکروسکوپی دارد که به آنها توبول های عاج گفته می‌شود که از طریق حفره پالپ به سمت بیرون و سمنتوم خارجی یا مرز مینا گسترش یافته‌اند.

پالپ دندان

پالپ دندان (که به آن عصب دندان نیز گفته می‌شود) قسمت مرکزی دندان است و با بافت همبند نرم پر شده است که شامل عروق خونی و عصب‌ها است. در طول مرز بین عاج دندان و پالپ اودوتوبلاست ها قرار دارند که هسته اولیه عاج را تشکیل می‌دهند.

معمولاً انسان‌ها 32 دندان دائمی دارند: 16 دندان در فک بالایی و 16 دندان در فک پایینی. در برخی موارد به دلیل اختلالات ژنتیکی، نقایص مادرزادی یا مشکلات رشد دندان ممکن است تعداد بیشتر یا کمتری دندان در دهان وجود داشته باشد. دندان‌ها به چهار گروه اصلی تقسیم‌بندی می‌شوند که هر کدام بر اساس موقعیت و عملکردشان تعریف می‌شوند.

دندان‌های نیش

دندان‌های نیش در معرض دید هستند که در زیبایی دندان‌ها نقش عمده‌ای دارند. این دندان‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

دندان‌های نیش مرکزی

دندان‌های نیش مرکزی در قسمت جلوی فک‌ها قرار گرفته و معمولاً خط میانی صورت از میان آنها می‌گذرد. دندان‌های نیش مرکزی (به خصوص دندان‌های نیش بالایی) مشخص‌ترین دندان‌ها در دهان هستند. رنگ، شکل و سایز این دندان‌ها هم مانند بقیه دندان‌ها در هر فرد متفاوت است.

دندان‌های نیش جانبی

دندان‌های نیش جانبی دندان‌های کوچکی هستند که بین دندان‌های نیش مرکزی و دندان‌های ثنایا قرار گرفته‌اند. 4 دندان نیش جانبی داریم: 2 دندان در فک بالا و 2 عدد هم در فک پایین. وظیفه دندان‌های نیش جانبی برش مواد غذایی در هنگام جویدن است. این دندان‌ها در زیبایی نیز نقش بسزایی دارند البته نقش آنها به اندازه دندان‌های نیش مرکزی نیست.

دندان‌های ثنایا

دندان‌های ثنایا قوی‌ترین دندان‌ها هستند که شامل 4 دندان می‌شوند. دو دندان در فک بالا و دو دندان هم در فک پایین. این دندان‌ها از چندین منظر بسیار مهم هستند بنابراین کشیدن این دندان‌ها فقط زمانی توصیه می‌شود که راه دیگری وجود نداشته باشد.